strona (58)

b)    system bloczkowo-ciężarkowy,

c)    wykonywanie ruchu na płaszczyznach poślizgowych lub za pomocą wrotek terapeutycznych,

d)    ćwiczenia w wodzie.

W praktyce klinicznej najczęściej stosuje się dwa pierwsze rodzaje odciążenia jako najkorzystniejsze.

2. Pozycja wyjściowa ćwiczącego odpowiada pozycji wyjściowej jaką przyjmuje pacjent przy testowaniu danego mięśnia na stopień 2. Stabilizacja podobna jak w ćwiczeniach omówionych poprzednio. Jeżeli do odciążenia wykorzystuje się system bloczkowo-ciężarkowy, to pacpenta stabilizuje się pod-wieszkami lub pasami przez przymocowanie go do podłoża. Przy ćwiczeniach kończyn dolnych w stawach biodrowych szczególnie polecana jest „stabilizacja przez pozycję". Omówiona ona została w uwagach metodycznych testu Lovetta.

Ryc. 32. Klasyczne podwieszenie odciążające kończyny dolnej lewej do ćwiczeń odwiedzenia i przywiedzeni.i w stawie biodrowym (stopień 2). Prawidłowo założone pod-wieszki r.a kończynie poprzez system linek zawieszone są w^r osi stawu nad kolcem biodrowym. przednim górnym lewym.

Ryc. 33. Ćwiczenie w odciążeniu odwiedzenia w stawie biodrowym lewym ze wspomaganiem (stopień —2). Przesunięcie punktu zawieszenia w linii prostopadłej do osi długiej kończyny ku przodowi w kierunku ruchu powoduje ułatwienie. Płaszczyzna ruchu nie jest równoległa do podłoża, a sam ruch jest wykonywany „z góry".

Dobierając pozycję wyjściową należy tak ułożyć pacjenta, by płaszczyzna ruchu była równoległa do podłoża. Zasada ta nie dotyczy ruchów rotacyjnych.

3.    Odciążenie na podwieszkach musi być pełne, tzn. wygodne i bezpieczne. Aby osiągnąć ten cel, trzeba stosować odpowiednia ilość podwieszek odciążających (minimum dwie dla kończyny dolnej).

4.    Punkt zaczepienia podwieszek odciążających poprzez linki na kratach sufitowych zawsze w osi stawu, w którym zachodzi ruch. Na przykład przy ćwiczeniach zgięcia i wyprostu w stawie biod-drowym, w płaszczyźnie strzałkowej, pozycja wyjściowa w leżeniu bokiem nie ćwiczonym, obie podwieszki odciążające zaczepione pionowo nad krętarzem większym kości udowej, który w tym wypadku będzie wyznacznikiem osi sta-

58