Ryc. 37. Wyciąg redresyjny pomysłu autora. Przybanda-żowana ściśle odpowiedniej długości deska wydłuża dźwignią, na której działa siła użyta do redresji. Wykorzystanie sprężyn pozwala na właściwe ustawienie stopy w stawie skokowym dolnym. Wyciąg jest bardzo skuteczny przy zwiększaniu wyprostu w stawie skokowym górnym.
łożenia siły na kończynie (jest to miejsce, gdzie znajduje się podwieszka) wspomóc działanie wyciągu i przytrzymać ją w kątowym ustawieniu, które osiągnięto dzięki wyciągowi. Po wy-czepieniu ciężaru należy wolno przez ok. 30 s sprowadzać kończynę do pozycji pośredniej, stale rozluźniając te grupy mięśniowe, które były rozciągane. Zdejmowanie wyciągu nie może odbywać się szybko, bo wtedy odczucia bólowe przekraczają znacznie próg tolerancji. Pacjent traci zaufanie do terapeuty i zraża się do tej formy działania.
Przeciwwskazania:
Identyczne jak w ćwiczeniach redre-syjnych.
Należy w tym miejscu wymienić inne formy wyciągów pośrednio związanych z kinezyterapią. Są to wyciągi odciążające, a ich istotą jest oddalenie powierzchni stawowych od siebie w tych sytuacjach, kiedy proces chorobowy dotyczy właśnie tych stawów. Czas działania wyciągów jest długotrwały i często zakłada się je na okres kilku tygodni, a nawet miesięcy. Dlatego nie mają charakteru kinezyterapeutyczne-go, bo wyłączono z nich element ruchu. Jednak ich duża rola lecznicza nakazuje wspomnieć o ich istnieniu. Dzieli się je na wyciągi odciążające pośrednie i bezpośrednie*.
Ćwiczenia synergisiyczne. Pojęcie sy-nergii oznacza współdziałanie, kooperację wielu czynników, skuteczniejsze od sumy ich oddzielnych działań. Określenie to znajduje potwierdzenie w pracy zespołów mięśniowych, w sposób bardzo złożony wykorzystującej współdziałanie odległych terytorialnie grup dynamicznych. Zostało ono wykorzystane do celów leczniczych w kinezyterapii.
Wykonanie ruchu celowego, dowolnego zabezpieczone jest czynnością licznych zespołów mięśniowych. Ruch jest wynikiem rozwijania siły przez zespół agonistów (mięśnie bezpośrednio odpowiedzialne za ruch) przy jednoczesnym odruchowym rozluźnieniu w grupie antagonistów. Czynność agonistów wspomagają odległe nieraz grupy mięśniowe zwane właśnie sy-nergistami. Współdziałanie syner-gistów sprowadza się w warunkach prawidłowych najczęściej do stabilizacji odpowiednich stawów, co ułatwia wykonanie ruchu podstawowego. Oprócz tego synergia polega na wzajemnie zmieniającym się stosunku napięcia agonistów i antagonistów podczas ruchu. Synergia nie jest wartością stałą (poza bezwzględną) i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak wiek, sprawność, choroba. Synergizmy
' Wyciąg pośredni — mocuje się na powłokach skórnych pacjenta za pomocą bandaży, pasów gąbkowych, skórzanych kamaszków i pętli.
Wyciąg bezpośredni — siła ciągnąca działa bezpośrednio na kość, w którą za pomocą zabiegu chirurgicznego wprowadza się metalowe groty. Przebiciu ulegają także inne tkanki miękkie. Do wystających z ciała końców grota mocuje się obciążenie.
66