Untitled77

Untitled77



„Ku dynamicznej ekonomii” (1948 r.) sformułował mod i ważonego wzrostu gospodarczego. Wyszedł on z keyne - nie2rótvna ści inwestycji (/) i oszczędności (05), podzielił jej obie stro ^ równo. dukt krajowy (Y) oraz wprowadził do tej równości relaci u PrZez Pro-

J9> którą na,

zwał krańcowym współczynnikiem kapitałowym --- - k

AY ' °trzyniaj

wówczas następujące proste równania tempa wzrostu procj wego brutto:    U ^rai0-

I = O., lub


AY O


I

Y -ZF-


Jeśli ^y- = s


oznacza stałą stopę oszczędności, zaś


AY ~ ^ ozna-

cza krańcowy współczynnik kapitałowy, który w latach późniejszych został nazwany przyrostową kapitałochłonnością produkcji, wówczas for-

mułę tempa wzrostu ^ = Gf można zapisać w postaci:

Gf = k-

Sformułowany przez Harroda współczynnik kapitałochłonności produkcji odegrał w dalszym rozwoju teorii wzrostu dużą rolę i został uznany za znaczący wkład do dynamicznej interpretacji procesu wzrostu gospodarczego.

Swoją teorię dynamiki gospodarczej wyraził Harrod za pomocą trzech stóp wzrostu: Gy - faktycznej, Gw - gwarantowanej i Gn - naturalnej. Nie wchodząc w zawiłe subtelności, można stwierdzić, ze: 1

s    dynamiczna została przez Harroda wyrażona równa-

Gf=Gw = Gn.

ona że faktyczny wzrost gospodarczy dokonuje się zgod-

0Z!tencjamymi możliwościami kraju. nie 1 analiza mechanizmów wzrostu skoncentrowała się na uzasad-Cala a ospodarka rynkowa nie jest w stanie spełnić warunków za-nieniu, ze r5wnowagę dynamiczną, bowiem inwestycje decydujące fi1®, - czynnikiem destabilizującym cały układ gospodarczy, inwestycje uzależnione są od faktycznego przyrostu produkcji i je-• faktyczny wzrost produktu krajowego odchyli się od ścieżki gwaran-1 anego wzrostu, wówczas pojawi się rozbieżność między skłonnością jo inwestowania a skłonnością do oszczędzania. W rezultacie gospodarki będzie odchylała się coraz bardziej od stanu równowagi dynamiczni czemu będą towarzyszyć bądź rosnące niewykorzystanie zdolności produkcyjnych i bezrobocie, bądź też inflacyjny wzrost cen.

W modelu Harroda nie występują takie czynniki, które byłyby w stanie zahamować spadające tempo wzrostu produktu krajowego bez ingerencji państwa. Górną granicę tempa wzrostu Harrod upatrywał v możliwościach wyczerpania istniejących rezerw siły roboczej. Model Harroda jest więc modelem niestabilnego wzrostu gospodarczego wynikającego z niestabilności inwestycji w gospodarce rynkowej.

Znacznie klarowniejszą interpretację wzrostu gospodarczego przedstawi! w 1947 r. Evsey David Domar (ur. 1914 r.). Zwrócił on przede wszystkim uwagę na dwoisty charakter inwestycji: popytowy i podażowy. Podażowy efekt działalności inwestycyjnej wyraził za pomocą formuły:

gdzie:


AYs = I-8,

AY

I s ~~ Poteucjalny przyrost zdolności produkcyjnych,

^ ~ uakłady inwestycyjne oddane do użytku,

przeciętna produkcyjność inwestycji mierzona potencjalnym przy-r°stem produktu krajowego w stosunku do wydatkowanych nakładów inwestycyjnych (jest to nic innego, jak odwrotność przy-r°stowej kapitałochłonności produkcji).

133

1

   Gw wyraża wzrost gospodarczy przy pełnym wykorzystaniu rosną cych zdolności produkcyjnych; oznacza to, że społeczeństwo oszczędza, zaś przedsiębiorcy tyle inwestują, ile jest niezbędne stworzenia agregatowego popytu zapewniającego pełne wykorzys nie zdolności produkcyjnych;

•    Gn wyraża potencjalnie możliwy wzrost produktu krajowego kający z postępu technicznego oraz możliwego wzrostu z nia przy pełnym wykorzystaniu istniejących zasobów pracy.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
14 Ekonomia i Środowisko 1 (52) • 2015 przeciw wzrostowi gospodarczemu, lecz z pomocą weryfikowanego
Untitled11(1) ekonomii Walrasa. Rozróżnienie to znajduje zastosowa gospodarki ograniczonej przez wie
Untitled2(1) VIIIDrobnomieszczańska myśl ekonomiczna Szybki rozwój produkcji kapitalistycznej na poc
Untitled2(8) Rozdzial 15LAFFER A EKONOMIA LIBERALNĄ Robert L. Heilbroner, jeden z najbardziej elokwe
Untitled4 między sferą ekonomii i sferą polityki. W USA nurt ten nosi nazwę „teorii wyboru publiczne
55717 Untitled4 (7) 1. Główny nurt ekonomii XX wieku: spór o metodę czy wartości? go. Trudno sobie w
Dynamika w ekonomii Michael Stewart - warunek rewolucji: wystąpienie geniusza. Dornbusch i Fischer -
miki ekonomii. Teoria wzrostu zbalansowanego. Stan równowagowy dynamiki ekonomii. Mnożnik dynamiczny
Untitled2 2 17 Dynamiczny współczynnik lepkości - jest to stosunek naprężenia stycznego powstającego
Untitled1 (7) Powstanie nowej ekonomii klasycznej XX Wyrażenie racjonalne oczekiwania pojawiło się n
Untitled2 2 17 Dynamiczny współczynnik lepkości - jest to stosunek naprężenia stycznego powstającego
Untitled3 (3) 1 Drobnomieszczańska myśl ekonomiczna społeczną. Reasumując Sismondi stwierdza, że pog

więcej podobnych podstron