w076

Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych

Wskazania wynikające z zagrożeń pochodzenia wewnętrznego

• Chory nieprzytomny

• CCS <8

• Nagłe zatrzymanie krążenia

• Ostry incydent wieńcowy

• Zawał mięśnia sercowego

• Zaburzenia rytmu serca zagrażające życiu

• Wstrząs kardiogenny

• Przełom nadciśnieniowy

• Udar mózgu

• Hipotermia

Wskazania wynikające z zagrożeń związanych z urazami

• Potrącenie pieszego przez samochód

• Wypadek komunikacyjny przy szybkości powyżej 60 km/godz.

• Dachowanie pojazdu mechanicznego

• Upadek z wysokości powyżej 4,5 m

• Przysypanie ziemią, przysypanie lawiną, przygniecenie

• Uraz wielonarządowy

• RTS< 11

• Uraz głowy wymagający pilnej interwencji neurochirurgicznej

• Uraz kręgosłupa w odcinku szyjnym lub piersiowym z para-płegią, tetrapłegią lub objawami lateralizacji

• Uraz drążący szyi, klatki piersiowej, brzucha

• Złamanie dwóch lub więcej kości długich

• Ciężki uraz miednicy

• Amputacja urazowa kończyny (poza amputacją palców)

• Oparzenie II i III przekraczające 20% powierzchni ciała, podejrzenie oparzenia dróg oddechowych, oparzenie elektryczne, eksplozje i pożary

• Podtopienie

Uzasadnienia logistyczne wezwania śmigłowca ratunkowego

• Zdarzenie o charakterze masowym

• Zbyt mała liczba kwalifikowanego personelu w stosunku do rozmiaru zdarzenia

• Okoliczności mogące uniemożliwić lub opóźnić dotarcie do poszkodowanego znajdującego się w stanie zagrożenia życia (np. ze względu na topografię terenu)

• Czas transportu pacjenta

w stanie zagrożenia życia drogą lotniczą do szpitalnego oddziału ratunkowego lub właściwego specjalistycznego jest krótszy od czasu transportu innymi środkami lokomocji i może przynieść korzyść w dalszym toku postępowania

przeżycia nawet o 30%. Dlatego pacjent po wypadku powinien być przewieziony bezpośrednio do ośrodka, który ma rzeczywiste możliwości leczenia doznanych przez niego obrażeń (np. zaplecze neurochirurgiczne, oddział leczenia oparzeń itp.). Organizacja transportu naziemnego może być trudna, gdy zdarzenie zaistniało w dużej odległości od takiego szpitala, dlatego korzystne w takiej sytuacji jest użycie śmigłowca ratunkowego.

W wypadkach masowych przy dużej liczbie ofiar często niemożliwa jest szybka ewakuacja pacjentów do szpitali, które mogą zapewnić należne procedury leczenia ratunkowego. Oddziały ratunkowe w pobliżu miejsca zdarzenia zwykle są przepełnione z powodu przewożenia tam większości ofiar ambulansami naziemnymi oraz zgłaszania się pacjentów przybyłych własnym transportem. Ponieważ najbliższe ośrodki mogą być niewydolne, a leczenie pacjentów opóźnione, ważne jest więc właściwe rozmieszczenie poszkodowanych w poszczególnych szpitalach, tak aby umożliwić zachowanie należytych standardów leczenia.

Procedura wezwania śmigłowca ratunkowego

Do dysponowania śmigłowcem ratunkowym uprawnieni

są:

• koordynatorzy medyczni i dyspozytorzy pogotowia ratunkowego oraz oddziałów pomocy doraźnej - do czasu zakończenia procesu tworzenia Centrów' Powiadamiania Ratunkowego,

• dyspozytorzy Centrum Powiadamiania Ratunkowego,

• dyspozytorzy innych podmiotów ratownictwa (Państwowa Straż Pożarna, GOPR, WOPR, PRO, TOPR) - do czasu zakończenia procesu tworzenia Centrów Powiadamiania Ratunkowego,

• członkowie naziemnych zespołów' ratownictwa medycznego, bezpośrednio z miejsca zdarzenia - do czasu zakończenia procesu tworzenia Centrów' Powiadamiania Ratunkowego,

• lekarze dyżurni SOR oraz innych oddziałów szpitalnych (do lotów ratowniczych i transportowych ratowniczych) - do czasu zakończenia procesu tworzenia Centrów Powiadamiania Ratunkowego.