rzowych, z których wyrastają korzenie włókniste. Stare korzenie stopniowo obumierają, a nowe tworzą się pod każdym nowym pąkiem kwiatostanowym, wyrastającym w pachwinie liścia.
Łodyga rabarbaru jest w pierwszych 2-3 latach silnie skrócona i rozgałęziona. Skrócona łodyga wraz z pąkami i korzeniami spichrzowymi tworzy tzw. karpę. W następnych latach łodyga wydłuża się w pęd kwiatostanowy, dochodzący do 2 m wysokości, który zamiera po wytworzeniu nasion. Nowe pędy kwiatostanowe wyrastają w pachwinie liści rozetowych.
Rabarbar wytwarza liście rozetowe na długich mięsistych ogonkach i o bardzo dużych blaszkach liściowych.
Kwiatostany typu wiechy mają protandryczne drobne kwiaty białe lub czerwone. Stwierdzono także samosterylność kwiatów w obrębie jednej rośliny. Roślina jest wiatropylna Owocem jest uskrzydlony orzeszek o barwie czerwonobrunatnej.
Pod koniec wegetacji każdego roku rośliny zapadają w stan spoczynku fizjologicznego bezwzględnego, który trwa do grudnia.
Cechy odmianowe
Użytkową częścią rośliny jest ogonek liściowy. Zabarwienie ogonka bywa czerwone, różowe lub zielone, zależnie od odmiany i warunków uprawy. Ogonki mogą mieć zabarwienie intensywnie czerwone na całej długości, częściej jednak dolna część ogonka ma barwę czerwoną, przechodzącą w zieloną w górnej części ogonka. Na zielonym tle mogą występować czerwone lub różowe prążki, kreski i kropki. Intensywność zabarwienia zależy od temperatury. Najintensywniej ogonki są zabarwione wczesną wiosną w niskiej temperaturze. Natomiast w lecie barwa ogonka jest zielona, a tylko jego dolna część jest czerwona.
Cechą odmianową jest wielkość ogonków, jednak cecha ta bardzo zależy od warunków uprawy, jak gleba, rozstawa, wiek plantacji, intensywność eksploatacji roślin w roku poprzednim, zawartość wody w glebie. Z wielkością ogonków jest skorelowana do pewnego stopnia plenność rabarbaru. Najplenniejsze są zwykle odmiany o grubych ogonkach, jednak istnieją plenne odmiany o ogonkach cienkich, których plenność wynika z dużej liczby ogonków.
Ważną cechą użytkową odmiany jest wczesność. Na wczesność wpływają również czynniki zewnętrzne, szybkość nagrzewania się gleby oraz stan rośliny. Rośliny nadmiernie eksploatowane w latach poprzednich później rozpoczynają wegetację na wiosnę.
95