woloszynI

Pampaedia

J. A. Komeński    353

PAMPAEDIA

(fragmenty)

Prace dydaktyczne i podręczniki szkolne znane były dobrze tak współczesnym Komeńskiemu, jak i potomnym. Inaczej niestety było z dziełami o filozofii wychowania. Pampaedia - planowana jako IV część siedmiotomowcgo dzieła Powszechna narada nad poprawą spraw ludzkich - przeleżała w rękopisie (i w ukryciu) do 1935 r. i właściwie dopiero po II wojnie światowej upowszechnia się jej znajomość. Lektura tego dzieła rzuca nowe światło na system pedagogiczny wielkiego Czecha: oto dydaktyka jest tu bowiem narzędziem moralnego i politycznego wychowania ludzi; nieustannego kształcenia, doskonalenia się człowieka W'jego człowieczeństwie.

Źródło: [24, s.8-13; 240-255]

Przegląd PAMPAED11

Wstęp wypuszczający, czym jest pampaedia i do czego zmierza

^wskazuje na konieczność, możliwość    Rozdział

łatwość uczenia ludzi    I

wszystkich    II

|    wszystkiego    III

całkowicie    IV

Rozprawa uzasadnia    C szkół    V

domaganie się    j    książek    VI

^uniwersalnych    [^nauczycieli    VII

Pampaedia

omawia wykonanie tego wszystkiego w szczegółach, ustopniowane według okresu wieku ludzkiego, czyli uszeregowane w siedmiu szkołach, a mianowicie w szkołę:

1.    narodzin    VIII

2.    dziecięctwa    IX

3.    chłopięctwa    X

4.    wieku dojrzewania    XI

5.    wieku młodzieńczego    XII

6.    wieku męskiego    XIII

7.    starości    XIV

8.    śmierci    XV

Zakończenie wskazuje na niezmiernie zbawienny    XVI

pożytek takiego ustawienia spraw

23 — Źródła do dziejów wychowania