WSP J POL46

KULTURA JĘZYKA

ANDRZEJ MARKOWSKI, JADWIGA PUZYNINA

Język w życiu jednosiki i społeczeństwa. - Właściwe użycie języka. - Poprawność, norma i jej odmiany. - Wewaątrzięzykowe kryteria poprawności: funkcjonalność i zgodność z systemem. - Kryteria zewnątrzjęzykowe: narodowe, logiczne, autorytetu i uzusu. - Pojęcie błędów i usterek językowych. - Sprawność językowa i sposoby jej osiągania. - Poradnictwo językowe w Polsce. - Bibliografia

Wyrażenie „kultura języka” bywa używane w dwóch podstawowych znaczeniach:

1    - jako określenie związanej z językiem części ogólnej kultury społeczeństwa lub jednostki - jest to kultura języka w znaczeniu podmiotowym;

2    - jako nazwa dziedziny myśli humanistycznej i działalności poświęconej kształtowaniu kultury języka w znaczeniu pierwszym, podmiotowym -jest to kultura języka w znaczeniu normat y w n y m.

Kultura języka w znaczeniu podmiotowym obejmuje: (a) ogólną, prope-deutyczną wiedzę o języku, jego budowie, odmianach, historii i funkcjach, o jego roli w życiu społeczeństwa i jednostki, (b) umiejętność właściwego posługiwania się językiem, (c) wrażliwość na jego piękno i brzydotę, użycia właściwe i niewłaściwe. T ak rozumiana kultura języka bywa często postrzegana jako wyrażenie nacechowane pozytywnie. Znaczenie jego można zilustrować takimi użyciami, jak np.: Staram się dbaćo kulturę języka moich uczniów. Kultura języka w społeczeństwie polskim czasów saskich bardzo podupadła.

Język w życiu jednostki i społeczeństwa

Język jest narzędziem ekspresji jednostki, a także narzędziem w kontaktach międzyludzkich, poczynając od intymno-uczuciowych poprzez codzienno-