ROZSZYFROWAĆ RYSEK
Diagram 3.8 Wykres CHF/GBP (1992-1994) i przecięcia czterech średnich kroczących.
Diagram 3.9 Fragment diagramu 3.8. Wejście na rynek następowało w obszarach a, b i c, leżących na silnej linii trendu, później potwierdzonej przez punkty przecięcia średnich kroczących.
które przynosiły zysk w sposób najbardziej regularny przy założeniu, że w okresie 1979-1992 dokonywano transakcji zgodnie z mechanicznym systemem inwestycyjnym. Obok podajemy również osiągnięte zyski oraz praw dopodobieństwo P:
.V |
,V; |
Zysk |
P |
2 |
18 |
2,96 |
0,34 |
2 |
41 |
2,27 |
0,30 |
2 |
75 |
1.79 |
0,25 |
2 |
114 |
2,54 |
0,37 |
N, i N2 oznaczają okresy średnich kroczących wyrażone w dniach, natomiast zysk w CHF odnosi sic do okresu 1979-1992. Przecięcia A/, i N, przedstawia diagram 3.8 i 3.9.
Trzeci z systemów przecięcia średnich kroczących, o wartościach
N, i Nj równych odpowiednio 2 i 75, charakteryzuje się zarówno niską zyskownością, jak i niskim prawdopodobieństwem, w związku z czym równie dobrze można by go pominąć. Jednak został uwzględniony po pierwsze dlatego, że przynosił zysk regularnie, ale również dlatego, iż nawet słaby punkt przecięcia może okazać się odpowiedni jako wskaźnik potwierdzający, mimo że sam w sobie jest nieodpowiedni jako podstawa mechanicznego systemu transakcyjnego. W rzeczywistości, gdyby do inwestowania w ramach mechanicznego systemu użyć któregokolwiek z pozostałych trzech wskaźników przecięcia, wówczas straty'w okresie 1992-1994 sięgałyby wartości rzędu 0,10-0,28 CHF, co by w niektórych przypadkach oznaczało osiem następujących po sobie nieudanych transakcji. Optymalizacji dokonano w oparciu o mechaniczny system inwestycyjny. Co prawda naszym zamiarem nie było mechaniczne użycie wskaźników, ale dzięki temu uzyskaliśmy wartości prawdopodobieństwa P przecięć średnich kroczących.
Wymagamy, aby prawdopodobieństwo P„ przy którym wejdziemy na rynek i przy którym z niego wyjdziemy, wynosiło odpowiednio
O, 90 i więcej oraz 0,50 i mniej. Wstępnie oszacowaliśmy, że będziemy potrzebować najwyżej czterech wskaźników. Z drugiej strony mamy do dyspozycji trend (P = 0,97), cykl (P = 0,60) i cztery' przecięcia średnich kroczących. Gdyby użyć naraz wszystkich sześciu wskaźników, wówczas średnie prawdopodobieństwo przyjęłoby wartość: P = (0,97 + 0,60 + 0,34 + 0,30 + 0,25 + 0,37)/6 = 0,47, dzięki czemu uzyskalibyśmy z kolei cztery potwierdzające wskaźniki dla wymaganego prawdopodobieństwa równego 0,90. Patrz tabela 2.1.
Ponieważ wielkość P równa 0,97 przekracza wymagany przez nas poziom P, = 0,90, możemy wnieść na podstawie tabeli 2.1, że potrzebować będziemy tylko jednego wskaźnika - samego trendu - dla