ZdjecieP

6.1. WARUNKI CHŁODZENIA WODĄ ZABURTOWĄ MECHANIZMÓW 1 URZĄDZEŃ SIŁOWNI MOTOROWYCH

W obliczeniach instalacji chłodzenia zaburtową wodą morską dla statków o nieograniczonym rejonie pływania przyjmuje się maksymalną temperaturę wody morskiej i_m na dolocie do instalacji, tj. temperaturę spotykaną w tropikalnych warunkach pływania:

>m ' 32 [*C]    (6.1)

Instalacja wody morskiej jest zatem projektowana na najbardziej niekorzystne warunki pracy, wystgwjące rzadko, w niektórych tylko rejonach pływania (np. Morze Czerwone, Ocean Indyjski). W umiarkowanych i zimowych warunkach pływania temperatura l'_m, w celu zapewnienia stałych warunków chłodzenia, jest stabilizowana na poziomie 20 + 25*C, przez zawór termostatyczny upuszczający ciepłą wodę na ssanie pomp wody morskiej.

Całkowity pizyrost temperatury wody morskiej w instalacji przyjmuje się na ogół w granicach 12 4- 16°C, stąd maksymalna temperatura wody morskiej !£, na odlocie z instalacji wynosi.

«m = 44+48 [°q    (6.2)

•

Wyższe temperatury wody morskiej powodują przyspieszone wydzielanie się osadów (siarczanów^ węglanów, krzemianów i wodorotlenków wapnia oraz magnezu), a zatem intensyfikują proces zanieczyszczania instalacji - szczególnie wymienników ciepła.

W celu obliczenia i doboru pomp wody morskiej należy określić wielkości strumieni (natężenia przepływu) w poszczególnych chłodzonych mechanizmach i urządzeniach. Do dalszych obliczeń, a następnie doboru chłodnic, konieczne jest także określenie temperatur wody morskiej na ich dolocie i odlocie. Należy przy tym stosować się do nastających zaleceń:

a)    całkowity przyrost temperatury wody morskiej Al„ w instalacji należy przyjmować w miarę możliwości zgodnie z poczynionymi wyżej ustaleniami, tj.

TO    <⁶³>

b)    należy uwzględniać wymagania producentów urządzeń dotyczące np. układu połączeń chłodnic, przyrostu temperatury wody morskiej w chłodnicach, maksymalnych i minimalnych wartości strumieni przepływu wody;

c)    różnica temperatur chłodzącej wody morskiej i czynnika chłodzonego na wylocie z chłodnicy nie powinna w zasadzie być mniejsza od 4 + 5°C.

Zachowując te warunki, można stosować szeregowo-równoległy układ połączeń chłodnic. Układ szeregowo-równoległy jest stosowany z reguły w odniesieniu do chłodnic silników głównych i pomocniczych.

Szeregowe połączenie chłodnic i chłodzonych urządzeń w porównaniu z połączeniami równoległymi powoduje istotne zmniejszenie wymaganego natężenia przepływu wody. a co

JO