Wadą I nic odcisków czono zastos nla pomiaró Łych wymiar Metods ona na dw przy okreś pomiarze 1 próbki - x
c
*Ys.7.3
nie wartości liczbowej, np.200HB. Jeżeli pomiar dokonany
w innych warunkach, np. D=2,5mm, F=2450N (250kG), t=20s, wóv ^ oznaczenie przyjmuje postać 200HB 2,5/250/20.
Pomiary twardości metodą Brinella dokonywane są na twattąg ciomierzu, w którym zastosowano hydrauliczny zespół obciążają - rys.7.2. Zastosowane rozwiązanie zapewnia niezmienność obcą; żenią penetratora w trakcie trwania próby, zaś manometr kontro^ ny wskazuje zadaną wartość obciążenia.
Rys. 7.2. Schemat działania twardośdomierza Brinella.* .2—zbiornik oleju, 2-tłoczek, 3,4-kulkl zaworu, ,5-tłok, 6-dżwignti pompki, 7-tłoczek, 8-przelew, 9-zaw6r wg [4]
Prawidłowe przeprowadzenie pomiaru twardości wymaga, aby powierzchnia badanego przedmiotu była płaska i prostopadła do kierunku działania obciążenia. Grubość badanej próbki powinna natomiast mieć wartość co najmniej 10 razy większą niż głębokość odcisku h - rys.7.1.
Metoda Brinella znajduje dość powszechne zastosowanie w praktyce przemysłowej. Jej podstawową zaletą jest powtarzalność wyników i jedna skala twardości dla wszystkich materiałów. Dzięki dużej powierzchni odcisku można przeprowadzać pomiary twardości stopów wielofazowych, często o niejednorodnej strukturze, takich jak żeliwo szare i połowiczne, staliwo, uzyskując informacje o średniej twardości wszystkich składników strukturalnych.
(s*aka
U A ?
(22 H 31 9