Zdjęcie0508

Węglowodany przyswajalne zawarte w posiłkach po spożyciu powodofci ia gukozy we krwi i jest to tzw. „efekt glikemicaiy’*. Stężenie cukru zwykle maksimum po około pół godziny od spożycia pokarmu i aby nie doszło do hipeigttl trzustka zdrowego człowieka wydziela hormon insulinę, który stymuluje zamianę ndAjT¹ glukozy w glikogen - magazynowany w wątrobie i mięśniach, W profilaktyce i teanb cukrzycy ważne jest, aby poposfflcowy wzrost stężenia glukozy we krwi był równumiefiW i rozciągnięty w czasie, co ściśle wiąże się z ilością i jakością spożytych węglowodan*# Produkty węglowodanowe sklasyfikowano w zależności od wartości według indeksów. Jj?B ketsncznych. Indeks glikemiczny (IG) jest to wskaźnik wzrostu stężenia glukozy we krwM w ciągu 2 godzin od spożycia określonego produktu węglowodanowego, który zawwH 50 g przyswajalnych węglowodanów. Wzrost stężenia glukozy w surowicy krwi po spoż>ffl ciu takiego produktu porównuje się ze wzrostem stężenia glukozy po spożyciu 50 g czysM glukozy, dla której indeks glikemiczny wynosi 100. Im wyższa zatem wartość indeksu giifauj micznego określonego produktu spożywczego, tym wyższy wzrost stężenia cukru we knn‘1 po jego spożyciu. W uproszczeniu można przyjąć, iż produkty spożywcze o niskim indeksie^ glikemicznym powodują niski wzrost stężenia glukozy, zaś produkty o wysokim indeksie^ glikemicznytn wywołają gwałtowny i wysoki wzrost stężenia cukru we krwi. Przyjęto, źc Hm deks glikemiczny produktów spożywczych poniżej 55 jest niski, a w zakresie 56 69 średni,- * Za wysoki uznaje się IG powyżej 70.

Zagadnienia praktyczne 5.1. Oznaczanie aktywności amylazy ślinowej

Zasada metody:

Celem zadania jest określenie aktywności enzymatycznej amylazy ślinowej wiasnej łBkj ny oraz zbadanie wpływu wybranych czynników na aktywność tego enzymu. AktywrraST określa się, mierząc szybkość reakcji rozkładu skrobi przez a-amylazę. Wskaźnikiem żalmy czenia reakcji jest zanik zabarwienia skrobi roztworem jodu w jodku potasu. Jod daje niebieś! skie zabarwienie ze skrobią i trawienie skrobi a-amy lazą powoduje zmianę tego zabarwieni*-W miarę trawienia kolor zmienia się na czerwono-fioletowy. Brak zmiany barwy jodu nań nazwę punktu achromowego.

Odczynniki:

1% roztw. skrobi, 3% roztw. NaCl, bufor fosforanowo-cytrynianowy ph 6,6, roztw. i w KI (płyn Lugola, roztw. 0,01% HC1.

Sprzęt:

łaźnia wodna, płytki porcelanowe, stoper, probówki, lejki, plastikowe kubeczki, kolby murowe, pipety.

Wykonanie oznaczenia:

Po wypłukaniu ust ciepłą wodą należy zbierać ślinę przez lejek do czystej probówki ł® plastikowego kubeczka. Pierwsze 5 cm³ śliny (zawierające resztki jedzenia i strzępy nabte* ków) odrzucić, następną wydzielaną ślinę należy zachować do analizy. Pobrać I kolby miarowej, uzupełnić wodą destylowaną do 100 cm³.