po zwiększeniu produkcji stanowi właśnie koszt krańcowy. Jest to inaczej koszt wyprodukowania dodatkowej jednostki dobra.
Maksymalną użyteczność można osiągnąć przesuwając się po linii budżetowej (tj wydatkowując) cały swój dochód, dzieląc wydatki na rozpatrywane dobra takie by spełniany był warunek:
MUh/Ph=MUc/Pc
Po spełnieniu tego warunku nie da się już zwiększyć użyteczności poprzez jakiekolwiek przesunięcia w strukturze wydatków
Zatem konsument osiągnie max użyteczności wybierając spośród dostępnych koszyków dóbr taką kombinacje dla której stosunek krańcowych użyteczności poszczególnych dóbr do ich cen jest jednakowy