wartości Tf. Rozgałęzienie podstawnika alkilowego powoduje wzrost Tg w po-równaniu z liniowym łańcuchem o tej samej liczbie atomów węgla, co jest wyraźnie widoczne ha przykładzie estrów propylowych i butylowych. Wartości temperatury zeszklenia polikwasów i potiakryloamidów są wyższe niż estrów i mieszczą się w zakresie 100-185°C.
Tabela 113. Temperatura zeszklenia bomopolimerów akrylowych [2a ]
Podstawnik alkilowy |
T* |
[°C] |
poliakryiany |
polimetakrylany | |
metylowy |
6 |
105 |
etylowy |
-24 |
65 |
propylowy |
-45 |
35 |
izopropylowy |
-3 |
81 |
n-butylowy |
-55 |
20 |
izobutylowy |
-43 |
53 |
s-butylowy |
-20 |
60 |
t-butylowy |
43 |
107 |
heksylowy |
-57 |
-5 |
dodecylowy |
-30 | |
heksadeeylowy |
35 | |
oktadecylowy |
36 |
Również rozpuszczalność poliakrylanów i polimetakrylanów w pewnym stopniu zależy od rodzaju alkilowej reszty estrowej. Polimery zawierające krótkie podstawniki alkilowe (metylowy, etylowy) są dość polarne i rozpuszczają się w polarnych rozpuszczalnikach, takich jak ketony, estry i niektóre alkohole. Ze wzrostem długości podstawnika alkilowego polimery stają się mniej polanie i wzrasta ich rozpuszczalność w rozpuszczalnikach niepolamych, takich jak węglowodory alifatyczne i aromatyczne. Monomery są z reguły rozpuszczała^ kami polimerów.
Poli(kwas akrylowy) i poli(kwas metakrylowy) oraz odpowiednie pochodne amidowe wyróżniają się spośród innych polimerów akrylowych rozpuszczalno^' cią w wodzie oraz w wodnych roztworach soli nieorganicznych. Większość cieczy organicznych (w tym monomery) nie rozpuszcza tych polimerów.
Polimery szeregu metakrylowego na ogół trudniej ulegają reakcjom chemicznym niż odpowiednie polimery szeregu akrylowego. Zagadnienie to jest szerzej omówione w c/eści dotvczaiei reakcii polimerów akrylowych. _ PWWBi