ćwiczenia

uczniami o chwiejnej osobowości. Powinny one przynieść trwałe rozwiązania, poprzez zmiany dokonywane od wewnątrz. Jesteśmy przekonani, że w ogromnej większości przypadków, przemoc jest rezultatem nie wyleczonej traumy, a co za tym idzie, braku samoregulacji.

Do pracy z dziećmi mającymi największe problemy, proponujemy takie metody, jak „de-eskalacja” i „samo-regulacja z pomocą dorosłego”. Proponowane ćwiczenia mogą jednak przynieść korzyści wszystkim dzieciom, bo poprawiają zdrowie fizyczne i umysłowe, a także, kreują stałe, bezpieczne warunki, korzystne dla nauki.

Dobrze wiemy, że trauma ma istotny wpływ na zachowania uczniów, czy to są działania „na zewnątrz”, czy „do wewnątrz”. W połączeniu z takimi dodatkowymi czynnikami, jak bieda, niedostateczny udział rodziców w wychowania dziecka, zaniedbania emocjonalne - trauma stanowi przyczynę wielu rożnych problemów. Swój udział w kształtowaniu zachowań naszych dzieci ma też przemoc w mediach i grach komputerowych.

Pierwszym krokiem jest zawsze dowiedzenie się, jak trauma „wygląda”. Po drugie - trzeba zdobyć umiejętności, konieczne do rozpoznawania dynamiki autonomicznego układu nerwowego, cyklu „ładowania” i „rozładowania”; potrafić je prześledzić zarówno u swoich uczniów, jak i u siebie samego. Kiedy te umiejętności będziesz już miał ugruntowane, korzystanie z ćwiczeń opisanych w tym rozdziale przyjdzie ci łatwo, podobnie jak zaadaptowanie tych, których już używasz. Chodzi przecież o to, żeby pomóc wszystkim dzieciom w samoregulacji.

Źródło: Peter A. Levine, Maggie Kline Trauma Oczami Dziecka. Budzenie zwykłego cudu uzdrowienia Od niemowlęciu do nastolatka.

,

.

• . <