13
wówczas opiera się ją na belce poprzecznej zwanej wymianem, ułożonej wzdłuż muru kominowego w odstępie 12 cm, wpuszczonej w belki sąsiednie.
Rys. 1.6. Położenie i oznaczenie belek stropowych: a) s/ozytowe, h) przyścienne, c) nadścienne
W przypadku gdy podpora belki wypada na ścianie komina, na której nie wolno oprzeć belki, to wówczas albo przesuwa się miejsce jej oparcia, lokalnie zwiększając rozstaw belek (max. do 1,5 m), albo opiera się belkę stropu na specjalnej belce poprzecznej, tzw. wymianie, opartej z kolei na dwu sąsiednich belkach stropowych (rys. 1.1 i 1.7). Szczegóły układu belek w pobliżu trzonu kominowego oraz ich połączeń przedstawiono na rys. 1.7.
Najprostszym pod względem konstrukcyjnym jest strop nagi (rys. 1.8a): belkowy strop z ociepleniem, który stosowany jest przeważnie jako strop poddasza wr budynkach mieszkalnych i gospodarskich. Do belek z wierzchu przybija się deski o grubości 25 mm, jeśli rozstaw belek nic przeracza 1,0 m lub deski o grubości 32 mm, jeśli poddasze jest użytkowe lub rozstaw' belek jest większy niż 1,0 m. W stropach belkowych drewnianych rozstaw belek głównych na ogół nie przekracza 1,20 m. Deski łączone są z sobą na dotyk, wpust i pióro, na przylgę lub na listwę (rys. 1.9). W budynkach mieszkalnych na deskowaniu stropu układa się warstwę ocieplającą z polepy (glina mieszana z sieczką ze słomy) o