318
V. Funkcje wielu zmiennych
Jeśli spełnione są warunki 1) i 2) i ponadto dla każdego x z 9C istnieje skończona granica zwykła względem y
y(x) = lim/(x, y) ,
y-*b
to z tego, co udowodniliśmy, wynika, gdy zamienimy role x i y, że istnieje także i druga granica iterowana
lim y (x) = lim lim f(x, y)
x-*a x-*a y~*b
i jest równa tej samej liczbie A; w tym wypadku obie granice iterowane są sobie równe.
Z udowodnionego twierdzenia wynika od razu, że w przykładach 1) i 2) granica podwójna nie istnieje (dlaczego?). Łatwo można się o tym przekonać także bezpośrednio. Na odwrót, w przykładzie 3) podwójna granica istnieje. Z nierówności
1
x sm —
y
widać, że jest ona równa 0. Nie należy jednak myśleć, że istnienie granicy podwójnej jest warunkiem koniecznym dla równości granic iterowanych. W przykładzie 4) z poprzedniego ustępu obie granice iterowane istnieją i są równe 0, chociaż nie ma granicy podwójnej.
169. Ciągłość i nieciągłości funkcji wielu zmiennych. Niech funkcja f(xx, x2, ■.., xn) będzie określona w pewnym zbiorze M punktów przestrzeni n-wymiarowej i niech M'(xj, x2, ■■■, x'n) będzie punktem skupienia tego zbioru należącym do tego samego zbioru.
Mówimy, że funkcja f(xlt x2, ..., xn) jest ciągła w punkcie M'(x\, x2, ..., x'n), jeśli zachodzi równość
(1) lim f{xi,x2.....xn) =f{x\, x2, ..., x'„) ;
Xl
w przeciwnym razie będziemy mówili, że funkcja ma w punkcie M' nieciągłość.
„W języku epsilonów i delt” ciągłość funkcji w punkcie M' wyrazi się w następujący sposób [165]. Dla dowolnej z góry zadanej liczby £>0 musi istnieć taka liczba <5>0, że
(2) \f(x1,x2, *2, ...,jc;)|<e,
jeśli tylko
(3) \x2-x'2\<5, , \x„-x'n\<6,
lub inaczej: dla £>0 musi istnieć takie r>0, że
jeśli tylko
MM'<r,