31
miejscowości uzupełniono uwagą „(okolice)”. Miecze pochodzące z tej samej miejscowości opatrzono kolejnymi numerami rzymskimi (np. Kraków I, Kraków II itd.).
3. Okoliczności znalezienia, ewerit. też rok znalezienia.
4. Chronologia.
5. Typologia wg R. E. Oakeshotta; pierwszy symbol dotyczy całego miecza (głowni), drugi głowicy, trzeci jelca.
6. Wymiary w cm; jeśli zabytek uległ wyraźnemu zniekształceniu w wyniku ubytków, podano wymiary obecne (zachowane) z uwagą „(zach.)”. Należy pamiętać, że w większości wypadków wymiary nawet nie opatrzone tą uwagą należy traktować jako przybliżone. Musimy się bowiem liczyć z rezultatami korozji powierzchniowej, jakiej uległo wiele okazów, skądinąd nawet dobrze zachowanych. Z tych samych względów zrezygnowano z ustalania i podania wagi mieczów, aczkolwiek trudno nie doceniać znaczenia tej właśnie cechy w studiach nad zabytkowym uzbrojeniem.
7. Znaki i zdobienia; omówione sumarycznie.
8. Stan zachowania; starano się wymienić zarówno poważniejsze uszkodzenia, jak też i zachowane w niektórych wypadkach części broni zazwyczaj niszczejące bez śladu (np. taszki).
9. Miejsce obecnego przechowania; podano nazwę kolekcji, miejsco-mość, nr inwentarza zbiorów.
10. Dotychczasowa literatura dotycząca zabytku.
11. Uwagi.
Wszystkie dane niepewne opatrzono znakiem zapytania. Punkty 3, 10 i 11 opuszczono, jeśli brak było treści do ich wypełnienia.
Podstawę dokumentacji graficznej stanowią rysunki konturowe wykonane w jednolitej skali. W niektórych wypadkach kontur uzupełniono przekrojem. Fotografie mają charakter ilustracji dodatkowej, uzupełniającej w wybranych wypadkach opis i rysunek.
1. Bałdrzychów, pow. Poddębice. Tabl. I
wyłowiony z Neru przez WacłaWa Błaszczyka. Mapa 3
Chronologia: poł. XIV w. Fot. 9
Typ: XVIa, Ii, la.
Wymiary: dług. og. 116,9; dług. głowni 90; szer. głowni u nas. 5,8; najw. szer. trzpienia 4; dług. jelca 24; wys. jelca przy trzpieniu 0,8; wys. głowicy 5; szer. głowicy 6.
Znaki i zdobienia: na głowni obustronnie ślady znaków inkrustowanych żółtym metalem.