340
V. Funkcje wielu zmiennych
Rzeczywiście, nadajmy zmiennej / pewien przyrost At, wówczas x, y i z uzyskają odpowiednio przyrosty Ax, Ay, Az, a funkcja u dozna przyrostu Au.
Przedstawiając przyrost funkcji u w postaci (1) (możemy to zrobić, ponieważ założyliśmy istnienie ciągłych pochodnych cząstkowych u'x, u'y, «') otrzymujemy
A u = u'xA x+u' A y + u' A z + ocA x + fiA y+yA z,
gdzie a, /?, y-»0, gdy Ax, Ay, Az-*0. Dzieląc obie strony równości przez At otrzymujemy
Au
At
Ax , Ay , Az Ax Ay Az
= ux---l-u---huz----ha---h P---hy--
At y At At At At At
Niech teraz przyrost At dąży do zera; wówczas Ax, Ay, Az będą dążyły do zera, ponieważ jc, y i z są funkcjami ciągłymi zmiennej t (założyliśmy istnienie pochodnych x\, y',, z',), a więc a, 0 i y również będą dążyły do zera. Po przejściu do granicy otrzymujemy
(8) u't = u'xx't + u'yy’t + u'zz’t.
Widzimy, że przy przyjętych założeniach pochodna funkcji złożonej rzeczywiście istnieje. Jeśli skorzystać z oznaczeń różniczkowych, to wzór (8) można napisać tak:
^ du ou dx ^ du dy ^ 8u dz
dt dx dt dy dt dz dt
Rozpatrzmy teraz przypadek, gdy x, y i z zależą nie od jednej zmiennej t, lecz od kilku zmiennych, na przykład
x=<p(t,v), y = t//(t,v), z=j(t,v).
Oprócz istnienia i ciągłości pochodnych cząstkowych funkcji f(x,y, z)(ł) zakładamy tu istnienie pochodnych cząstkowych funkcji x, y, z względem t i v.
Po podstawieniu funkcji ę, y i / do funkcji / otrzymamy pewną funkcję dwóch zmiennych t i v. Powstaje pytanie, czy istnieją pochodne cząstkowe u, i u' i jak je obliczyć. Ten wypadek jednak nie różni się istotnie od już zbadanego, gdyż przy obliczaniu pochodnej cząstkowej funkcji dwóch zmiennych ustalamy jedną z tych zmiennych i pozostaje nam funkcja jednej zmiennej. Tak więc wzór (8) pozostaje bez zmiany, a wzór (9) trzeba napisać w postaci
* du du dx du dy du dz
(9*) — ----+---- + — •--
dt dx dt dy dt dz dt
182. Przykłady.
1) Rozpatrzmy funkcję potęgowo-wykładniczą
u=ć.
(’) Patrz notka (3) na dole str. 339.