066

We fragmencie „Po” problem ten rozwiązuje się dzięki przydzielaniu pamięci na stercie i zwrócenie wskaźnika do tej pamięci. Pamięć sterty nie jest usuwana po zakończeniu działania funkcji, a zatem ten kod jest bezpieczny.

Inne rozwiązanie polega na tym, że procedura wywołująca przydziela pamięć i przekazuje funkcji pownap2 wskaźnik do bufora, który może być zapełniony. To podejście jest stosowane w wielu aplikacjach Win32 API.

Inicjalizowanie zmiennych do zawsze znanego stanu

unikanie awarii; unikanie nieoczekiwanych wyników

Przed

BOOL FL:: FU staw Rozmiar (DWORD cbitPotrzebne)

{

DWORD *pdw; long cdw;

cdw = (cbitPotrzebne + cbitDWORD — 1)/ cbitDWORD;

pdw = new DWORD [cdw];

if(pdw)

{

lf(m_rgdw)

delete [] m_rgdw;

Po

BOOL FL:;FUstawRozmiar(DWORD cbitPotrzebne)

{

DWORD *pdw; long cdw;

cdw = (cbitPotrzebne + cbitDWORD - 1)/ cbitDWORD;

pdw = new DWORD [cdw];

if(pdw)

{

if(m„rgdw)

delete [] m„rgdw;

memset(pdw, OL, sizeof(DWORD) * cdw);

Łatwo założyć, że zmienna lub tablica będzie miała domyślnie wartość, której się spodziewamy. Niestety takie założenia i nadzieje nie zaprowadzą nas daleko w programowaniu. Dlatego zawsze należy inicjalizować zmienne i tablice przed użyciem.