099

relatywnie niewielki udział w tworzeniu wyporności, masa balastu może dochodzić do 50% maksymalnej wyporności. Główną przyczyną przyjmowania na te statki tak dużych ilości balastów jest konieczność uzyskania nieodzownego zanurzenia dziobów. Na statkach o relatywnie lekkich kadłubach, w odniesieniu do ich maksymalnej nośności (zbiornikowce ropowe) i z maszynowniami oraz nadbudówkami socjalnymi umieszczonymi daleko na rufach jednostek, wymaga to szczególnie dużego balastu. Sytuację, w której statek pływa bez ładunku i z nieodzowną ilością balastu określa się jako stan balastowy.

W praktyce żeglugow ej na statkach rozróżnia się dwa stany balastowe:

-    stan balastowy lekki - w dobrych warunkach pogodowych masa balastu w tym stanic wystarcza do osiągnięcia zadowalającej stateczności i akceptowanego przegłębicnia,

-    stan balastowy ciężki w ekstremalnie trudnych warunkach żeglugowych sztorm, silne falowanie, ilość balastu na statku jest wypadkową zastosowania się do następujących wymagań: stateczności dynamicznej, pływania bez slemingu i bez wynurzania śruby napędowej (śrub napędowych).

balast w zbiornikach dennych

balast w zbiornikach obłowych i szczytowych

ładunek rudy

balast w ładowni

balast w' skrajnikach

Rys. 37. Stany balastowe na masowcu uniwersalnym: a) lekki stan balastowy podróż bez ładunku podczas dobrej pogody; b) ciężki stan balastowy -podróż bez ładunku podczas złej pogody; c) przy naprzemiennym /ałado wam u statku rudq

99