f j . \-e T
+ lFJ)e ' (O < t <7])
(3.175)
t-T\
(3.176)
i£(0 = lE C^l )e T
przy czym /,„ oznacza maksymalną wartość prądu, w przypadku gdy y- = l, na~ tomiast /z,-q oznacza początkową wartość prądu iE.
r 4U<I
ni _ n
nRa
W pracy ustalonej jest:
(3.177)
1 - e
(3.178)
r-7i
(3.179)
(3.180)
1£0 -'£(71 )e T Z równań (3.178) i (3.179) wynika: 7-7) _7
/ _/ g T T 1 £0 ~ ni j
i-e T
Jeśli dobroć obwodu dąży do nieskończoności, to funkcja ex może być przybliżona wyrażeniem 1 + x . W tym przypadku otrzymuje się:
co oznacza, że amplituda prądu rezonansowego jest proporcjonalna do gęstości impulsów napięciowych.
Średnia wartość mocy wyraża się następująco:
(3.181)
p = -\uo'lodt I n
Jeśli x » —, to równanie (3.181) można przybliżyć do następującej postaci: v()
Z
(3.182)
2 1 T\'
I — Uj cos (p— jt£ (dt) — Pmax K 7 0
7\ x e T e T — e T T T T
z którego wynika, że
p = 0. gdy ~=0i P=Pm„, gdy i
, przy czym
pomiędzy harmo
coscp, (p oznacza kąt przesunięcia fazowego
niczną podstawową napięcia u o i prądem .
Jeśli okres modulacji gęstości impulsów napięcia T jest znacznie mniejszy niż stała czasowa x, to amplituda prądu rezonansowego jest proporcjonalna do gęstości impulsów i jest niezmienna w czasie.
Tak więc moc wyjściowa falownika jest proporcjonalna do kwadratu gęstości impulsów, zgodnie z następującym równaniem:
lim P = Pmax
(3.183)
Jeśli natomiast T » 7), to prąd obwodu rezonansowego ma nieciągły przebieg czasowy i moc wyjściowa jest proporcjonalna do gęstości impulsów napięciowych, czyli że:
lim/ = />max7 (3-184)
Rysunek 3.60 ilustruje przykład algorytmu sterowania falownika [5], przy wykorzystaniu metody gęstości impulsów. Z kolei rysunek 3.61 ilustruje dwa przykłady przebiegu czasowego prądu rezonansowego przy przyjęciu następujących danych: f0 = 500kHz, r = 20ps , gęstość impulsów 2/16 (a) i 12/16 (b). Zależność mocy pobieranej ze źródła napięcia stałego od gęstości impulsów napięciowych, określona równaniem (3.182) jest zilustrowana wykresem na rysunku 3.62.