100w82

I VJO BIBLIOGRAFII: WAŻNE DLA BADAŃ LITERACKICH - LITERACKIE

Za rok	Tytuł — zakres — autor	Miejsce i rok wydania	Instytucja sprawcza
1933	I B-fia historii literatury i krytyki lite rackiej polskiej — E. Kurkowa	Lwów 1934 (odb. z „Pam. lit.”)
1937	B-fia literatury polskiej [historia literatury i krytyki) — P. Grzegorczyk	W-wa 1937 (Bibl. „Ruchu lit.”)
1944/1945	„Polska Bibliografia Literacka” — pod kier. S. Vrtela-Wierczyńskiego	Wrocław 1957	IBL PAN
1946	1 Toż — pod kier. S. Vrtela-Wierczvń-I skiego	Wrocław 1958 I Wrocław 1956	1
1947	i Toż — pod kier. S. Vrtela-Wicrczyń-skiego	I Wrocław 1954
194S	1 Toż — pod kier. S. Vrtela-Wierczyń-skiego
1949	I Toż z dodatkiem za 1944—1949 — pod kier. S. Vrtela-Wierczyńskiego	I Wrocław 1958	"
1950/1951	Toż — red. M. K. Maciejewska. E. Mendelska	Łódź 1967
1952/1953	Toż — red. E. Ziomkowa	^1 Łódź 1972
1954/1955	Toż — red. T. Kwiekowa	maszynopis
1956	Toż — pod kier. S. Vrtela-Wierczyń-skiego	Wrocław 1960
1957	Toż — pod kier. S. Vrtela-Wierczyń-skiego	Łódź 1962
1958	Toż — red. B. Karelusówna	Łódź 1963
1959	Toż — red. K. Szymanowski	Łódź 1964	»»
1960/1961	Toż — red. K. Schdneichowa, K. Witkowska	Łódź 1965
1962/1963	Toż — red. E. Ziomkowa	Łódź 1966
1964	Toż — red. E. Mendelska	Łódź 1967
1965	Toż — red. J. Formanowicz	Łódź 1968
1966	Toż — red. T. Tyszkiewicz	Łódź 1969
1967	Toż — red. T. Kwiekowa	Łódź 1970	|
1968	Toż — red. K. Tokarz	Łódź 1971	|
1969	Toż — red. B. Karelusówna	Łódź 1972	|
1970	Toż — red. K. Szymanowski	Łódź 1973
1971	Toż — red. K. Schdneichowa	Łódź 1974	i
1972	Toż — red. K. Witkowska	Łódź 1975
1973	Toż — red. E. Mendelska	Łódź 1976	|
1974/1975	Toż — red. J. Formanowicz,	maszynopis
	T. Tyszkiewicz

Wyjaśnienie skrótów: -B-fia    —    Bibliografia

Bibl.    —    Biblioteka

IBL PAN — instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

kier. — kierownictwo

lit.    —    literacki

odb.    —    odbitka

Pam.    —    Pamiętnik

red    -    redagował

rkps    —    rękopis

Tow. * -    Towarzystwo

u zup    -    uzupełniony

nia z bibliografii. Ułatwieniu orientacji służyć może załączona tu tablica 9, zestawiająca zasady doboru materiału, układu i metody opisu w poszczególnych tomach.

3. INNE BIBLIOGRAFIE SPECJALNE

Oprócz bibliografii obejmujących całą dziedzinę istnieją inne rodzaje bibliografii specjalnych rejestrujące materiały ważne dla badań literackich: bibliografie osobowe, bibliografie gatunków literackich, bibliografie poszczególnych tematów, bibliografie zawartości czasopism, zwłaszcza literackich i ogólnokul-turalnych, a nadto — jako punkt wyjścia wszelkiej informacji — bibliografie bibliografii.

Bibliografie te obejmują bądź obie grupy dokumentów piśmienniczych, z jakimi ma się do czynienia w badaniach literackich: teksty oraz piśmiennictwo krytyczne i naukowe, bądź tylko jedną z tych grup. Różny jest ich zakres i zasięg: od ujęć całościowych po zestawienia wycinkowe, które traktować można jako przyczynki bibliograficzne. Metody opracowania, ujawniające się w doborze materiałów, opisie i układzie pozycji, są wynikiem, zwłaszcza gdy chodzi o prace nowsze, starań o najwłaściwsze dostosowanie bibliografii do potrzeb badaczy literatury i dziedzin pokrewnych. Są więc to zestawienia dążące do kompletności lub stosujące pewną selekcję, której kryteria wyznaczają jednak zawsze względy naukowe. Opis oparty jest z zasady na autopsji. Podejmowane są specjalne badania w celu wykrycia autorstwa druków publikowanych anonimowo lub pod pseudonimami czy kryptonimami, w celu ustalenia brakujących, a czasem z określonym zamiarem fałszywie podanych na dokumencie informacji o miejscu i dacie druku. W przypadku dzieł literackich opis podstawowy uzupełniają często obszerne adnotacje księ-goznawcze lub historycznoliterackie. Podobnie układ, zależny w dużym stopniu od właściwości materiału, wydobywa przede wszystkim aspekty historycznoliterackie.

Formy piśmiennicze i wydawnicze omawianych bibliografii są różne. Obok opisów pojawiają się omówienia (przeglądy) bibliograficzne danego zbioru dokumentów. W druku bibliografie te ukazują się jako wydawnictwa samoistne (stosunkowo niewielki procent), częściej w postaci niesamoistnej pod względem wydawniczym: w wydawnictwach zbiorowych lub w czasopismach. Bywają też dołączane do opracowań teoretyczno- czy historycznoliterackich jako literatura przedmiotu albo zestawienie twórczości pisarza lub tekstów literackich, których praca dotyczy. Niekiedy, jak to ma miejsce w przypadku niektórych zestawień wykonywanych w placówkach naukowych lub w bibliotekach, bibliografie te nie są w ogóle przewidziane do publikacji, ale w formie kartoteki służą zainteresowanym.

Ogólna liczba bibliografii specjalnych wszystkich wymienionych rodzajów, które posiadają aktualną wartość dla badań literackich, sięga ponad 1300, z czego 90% zostało wykonanych w ostatnim trzydziestoleciu. Jako źródło