073 tif

73

pośrednią podporę montażową w połowie długości belki, a przy rozpiętości 4,50^-6,00 m dwie podpory w 1/3 rozpiętości. Następnie rozkłada się żebra i skrajne pustaki w celu zachowania rozstawu żeber dla danej odmiany stropu (rys. 1.75), przy czym należy tutaj zwrócić uwagę na prawidłowe oparcie belek na ścianie (rys. 1.76). Sposób oparcia tych belek zależy od przyjętego kształtu i sposobu zbrojenia wieńca (rys. l,76a lub 1.76b, 1.76c).

Po wypełnieniu pustakami przestrzeni między belkami wykonuje się betonowanie żeber wraz z górną płytą stropową o grubości wynoszącej w najcieńszym miejscu 3 cm. Wymiary przekroju poprzecznego belek oraz ich kształt są zawsze jednakowe bez względu na stosowane rozpiętości stropu, które powinny się zawierać w granicach (rozpiętości modularne) od 2,70 m do 6,0 m, przy czym długości pośrednie zmieniają się co 0,30 m.

W stropach o rozpiętości większej niż 4,50 m wykonuje się jedno żebro rozdzielcze szerokości 7-^10 cm, usytuowane w odległości od podpory równej 0,4— 0,6 rozpiętości stropu. Konstrukcję żebra rozdzielczego pokazano na rys.l.77d.

W przypadku obciążenia stropu ściankami działowymi równoległymi do kierunku belek stropowych usytuowane pod nimi żebra wzmocnione można utworzyć z dwóch belek stropowych ustawionych obok siebie (rys. 1.77a) albo z tych belek rozsuniętych i tworzących w ten sposób odpowiednio zbrojone żelbetowe żebro o wysokości równej wysokości stropu (rys. 1.77b) lub nawet o wysokości podwyższonej (rys. 1.77c). Niektóre dane charakteryzujące stropy Fert i F podano w tablicach 1.6 i tabl. 1.7, umieszczonych na końcu rozdziału.