We wczesnych stadiach wytwarzania reakcji warunkowej wiele bodźców podobnych do właściwego Sw będzie wywoływać tę reakcję.
Jeżeli bodźce uporządkuje się (od najniższego do najwyższego) według ich relacji do bodźca warunkowego, to siłę reakcji na każdy z tych bodźców będzie można przedstawić za pomocą krzywej zwanej gradientem generalizacji bodźca.
W miarę postępów warunkowania jednostka reaguje coraz silniej na bodźce coraz bardziej podobne do właściwego sygnału (gradient generalizacji bodźca z płaskiego staje się stromy).
Chociaż początkowo może być użyteczne dla organizmu reagowanie na wszystkie bodźce, które potencjalnie mogą mieć wartość sygnałową, musi on nauczyć się rozróżnić bodźce istotne od nieistotnych i hamować swoją reakcję na wszystkie bodźce, które nie są związane z Sb.
W warunkowaniu różnicowanie bierze górę nad generalizacją.