obwodowa —do cos2a [3.91,3.120]. Zwykle przyjmuje się stosunek obu wytrzymałości równy 2 i wówczas sin2a/cos2a = tg2a % 2; stąd ot = (54,7333jc/180) rad. Kąt skrzyżowania zależy od średnicy rdzenia i szerokości nawoju, a mianowicie dla określonej średnicy im większa szerokość nawoju, tym większy kąt p, a dla danej szerokości nawoju im większa średnica, tym kąt P jest mniejszy. Pomiędzy wielkościami geometrycznymi i kinematycznymi oraz parametrami wzmocnienia nawiniętego przedmiotu istnieją ściśle określone związki; w przypadku przekładni mechanicznej łączącej ruch obrotowy rdzenia z ruchem postępowo-zwrotnym związki te podają J. Borkowski i A. Rumiński [3.17].
Wiadomości dotyczące przesycenia, utwardzania oraz konstrukcji i technologu rdzeni są w istocie takie same, jak w przypadku nawijania planetarnego. Trzeba jednak dodać, że spotyka się [3.57] nawijanie nawoju suchego i przesycanie go bezpośrednio na rdzeniu, np. przez umieszczenie rdzenia z nawojem w komorze o temperaturze podwyższonej i po ustalonym czasie nagrzewania wytworzenie podciśnienia (400-^700 Pa) oraz następnie zassanie spoiwa ze specjalnego zbiornika, powodujące przesycenie włókien i stopniowe przejście do niedużego nadciśnienia (do 0,2 MPa).
Nawijanie śrubowe można również stosować w odniesieniu do taśm tworzywa w stanie plastycznym, co pokazano przykładowo na rys. 3.108. Taśmę tworzywa termoplastycznego (i) otrzymaną bezpośrednio z wytłaczarki (2) układa się na rdzeniu
Rys. 3.108. Schemat procesu nawijania śrubowego nij z użyciem taśmy tworzywa termoplastycznego: 1 — taśm tworzywa, 2 — wytłaczarka, 3 — rdzeń walcowy (ras stalowa), 4—rolka prowadząca taśmę tworzywa, 5—wa& obracające rdzeń, 6 — wózek przesuwający rdzeń
walcowym (3) wskutek jednoczesnego ruchu obrotowego i prostoliniowego rdzenia. Na ogół rdzeniem jest rura stalowa, którą w ten sposób zabezpiecza się przed korozją [3.36], Nawiniętą rurę można niezwłocznie owinąć śrubowo taśmą (np. szklaną) i nagrzać do temperatury uplastyczniania, uzyskując przez to łączenie kohezyjne tak tworzywa i łączenie adhezyjne tworzywa z taśmą.
Zasadniczą odmianą nawijania śrubowego jest nawijanie śrubowo-krzyżowe, zwane również oplataniem. Polega ono na jednoczesnym nawijaniu na rdzeń czterech t*k nawoju; dwu nawojów prawoskrętnych i dwu nawojów lewoskrętnych lub odwrotnie (rys. 3.109). Nawoje mogą być układane bezpośrednio po sobie, jak na rysunku, bądź mogą być przedzielone laminowaniem. Często stosuje się kilka układów nawijania, usytuowanych liniowo. Nawijanie to stosuje się do wytwarzania wzmocnionych rai i węży.
Rys. 3.10 1 — rdzeń z krotnego uży< $—nawijani
3.4.3. Nak
Nakłada wewnętrzn uprzednio powiekami siebie i pn
Dotychc pracy, tak ręczne lub ręczne bąc kowe [3.81
Na pou z potrzebo nadający s uzyskania powierzchi powszechi przy lamii utwardzeń nymukien i przesycaj tikso tropu cienką tkl — odpad:
* Od słoi
248