1323

132

Literatura

1.    Pllaoweki Z. I Technika wyeoklcta napięć. IH, Warszawa 1988.

2.    Ćwiczenie ar 11.

3.    PH—71/E-06101. Odgromniki zaworowe pr^du przemiennego.

Ćwiczenie 13

Własności statyczne uziemień

I. WIADOMOŚCI PODSTAWOWE

1, Ogólna klasyfikacja 1 charakterystyka uziemień

Uziemieniem nazywamy, celowo wykonane połączenie części urządzenia elektrycznego z ziemią, f zależności od spełnianego zadania uziemienia dzielą się nas

a)    ochronne,

b)    robocze,

c)    odgromowe.

Uziemienie ochronne obejmuje te części metalowe obiektu technicznego, które przy normalnym ruchu elektrycznym nie znajdują się pod napięciem, lecz mogą się pod nim znaleźć w stanach awaryjnych np. w przypadku uszkodzenia izolacji. Wtedy uziemienie ochronne zapewnia obniżenie napięcia dotykowego i krokowego do wartości nie zagrażającej obsłudze, czy też osobom postronnym. Ponadto, znaczny prąd doziemny (pojawiający się, gdy źródło zasilania ma skutecznie uziemiony punkt zerowy) powoduje zadziałania bezpieczników,względnie przekaźników nadmlarowo--prądowych,i wyłączenie uszkodzonego urządzenia spod napięcia.

Uziemienie robocze Jest celowo wykonanym połączeniem z ziemią Jednego z punktów obwodu elektrycznego, najczęściej punktu gwiazdowego transformatorów i generatorów trójfazowych, a także jednego punktu uzwojenia wysokiego napięcia przekładnlków napięciowych. Konieczność stosowania uziemienia roboczego wynika z potrzeb ruchowych poszczególnych urządzeń i ma m. in. za zadanie ograniczyć asymetrię napięć, umożliwić zastosowanie określonych układów automatyki zabezpieczeniowej, zabezpieczyć obwody niskiego napięcia od skutków przerzucania 3ię do nich wysokiego napięcia, umożliwić zastosowanie zerowania ochronnego względnie uziemienia jako dodatkowego środka ochrony przeciwporażeniowej.