aa jts*. przez paralele, odbicia i powtórzenia. Na przykład rozmowa telefoniczna, w której Rico rzuca wyzwanie Flahor-ty efr.u. stanowi pendant do jego mowy w trakcie obiadu;
r.cdzy Olga : Joe znajda woje odbicie w scenach Joo — r.:': Rico pozbywa się San Vcttorinicgo w ten sam sposób. v. jak: Little Arnie Loch pozbędzie sic jego. W konsek-er.rji całot* wydaje s:ę predeterminowana z żelazną konsekwencja
Shadoian napisze, i* Mały Ctzcr zbudowany j«ti jak teoremat, preferując. Siadem wielu innych wcześniejszych autorów. Wroęo publicznego Williama WtUmasuu rtprtantają-cego gatunek w jego pełnym rozkw.de ^ellman tworzy wprawdzie film formalnie dobrze zorganizowany. nie bardziej spontaniczny i otwarty, a jego paradokumentalr.y tzta-faż_wraz z troska o dobór szczej^lówzapcwma bardziej wyrazisty i przekonywający obraz Środowiska, r.Lt miało to miejsce w Małym CesarzeJ'Wcllman wykorzystujt repertuar ikonograficzny i konwencje gatunku z wielką maestcrlą.
W głównej roiijgangslera-Irlandczyka. Toma Powersa, pojawia się James Cagr.cy, który tutaj zarysowuje posiać powracającą w wielu późniejszych filmach, postać, którejł»dy-styczny urok dominuje nad moralnym wydźwiękiem scenariuszy.
Tom Powera jest
Tom Powera jest jedną z najbardziej dynamicznych postaci wczesnego kina gangsterskiego, jego bujr.a Żywotność wywiera sugestywne wrażenie w kontekście powgjęłmcj inercji, obojętności, niepewności i drobnych troskj/Choć bohaterowi nic udaje się osiągnąć swoich celów i w peEym ironii finale spotyka go zwykły ios gangstera — gwałtowni fmierćTi v tym. co pozostaje przede wszystkim w pamięci, jest jego triumfująca witalność. Gdy tańczy na ulicy-, daje wyraz przepełniającemu go uczuciu szczęścia..;
Wic, jak używać życia, korzystać z pieniędzy, szybkie, samochodów. jak traktować kobiety. 7y!c_że płacą za to inni. o
41