cj władzy nad widownię, wynosi ponad inno po-mi* przewago nad narrację i nieustannie koncen-:i? za interesowaniem Jako ten, który działa z włas-■u : tworzy swoje przeznaczenie nie znajęc lęku, no wierzył w to, że jest śmiertelny, Rico musi bu-
zdradzony przez przyjaciela, pierwszego par-fckicfc napadów. Joe Mnssarę Joe dężył jodynie
.r.::n mii-'cie i kariery w przemyśle rozrywko-
doprowadź* do katastrofy ^ ic które
kłości*. konsekwentnie » precyzyjni wyczeku^S* go momentu, w którym fodoAttfe!
lt°cr w7mr K° P^!SĆ*t0 dlań n.i ta^ć££7.
Stera Wyzwanie, które Rico rzuca P.«hcrV/«r.u niejako wymum na nim wiara* fcnier? To
także rodzaj zwycięstwa wazyswo
. &"1?.^ nic próbuje /.jednać widza dla swegobo
hatera. finał filmu me przynosi żadnej moralnejlekcjłzapo-wmdancj przez motto. Jedli Rico bez w,tpl«&ra^zenS zło to nie zostaje pokonany przez tadr.< r,‘.e unie
ważnia Jego kodeksu życia z broni* Przedstawiciele prawa policjanci s* żywiołem negatywnym, a ci. którzy 'z.vm* miejsce Rica w podziemnej hierarchii, będ* jeszcze gorsi.* \JJuly Cesar jest tikże w zakresie roboty filmowe; reprezentatywnym przykładem filmów tamtego okresu — prostych. nicrefleksyjnych. przedstawiających wydarzenia w sposób bezpośredni. Akcja rozgrywa się w czasie •-.•raźniejszym i rozwija linearnie, konflikty traktowano s.-j w sposób dosłowny. Wyraźna linia demarkacyjna rozdziela świat prawa i bezprawia. Kamera jest niemal niewidoczna, treść ujęcia koncentruje na sobie uwagę bez resztyffirzeważaj* plany średnie, fotografowane z poziomu oka. przy nieskomplikowanym oświetleniu.
(Niewielka ilość zbliżeń — w pierwszej części filmu s* to zbliżenia przedmiotów tworzących charaktervztvczc«ikono-grafię gangsterskiego kinaTTW drugiej — zbliżenia twarzy Rica, zniewolonego przez Uczucia, których nie rozumie. a które me pozwalają mti zrealizować Jego zamierzenia — chciałby zabić Joc'ego, lecz nie potrafi tego uczynić.
.Postać bohntera, 1 tylko ona Jg&tyrn. co ogM&yicj^łgiy. widza i cały prowadzić Więź między scenami tworzo- j
»