080

80

Montaż stropu DZ nie wymaga deskowań ani rusztowań. Prefabrykowane sztywne belki stropu są jednak stosunkowo ciężkie i do ich układania konieczne jest użycie małych żurawi lub włożenie bardzo dużego wysiłku fizycznego.

Pomimo niewielkiej wysokości konstrukcji stropy DZ odznaczają się wystarczająco dużą sztywnością nawet w przypadku rozstawienia podpór w odległości 6,00 m. Również dużą ich zaletą jest małe „klawiszowanie” przy miejscowych przeciążeniach, gdyż nadbeton, wylewany na budowie nad pustakami i prefabrykowanymi żebrami, jest betonem konstrukcyjnym współpracującym z tymi elementami, z którymi należycie zespala się dzięki obecności wystających z żeber pętlicowych zakończeń strzemion. Na rys. 1.84 przedstawiono odmiany stropu DZ: Dz-3, DZ-4 i Dz-5.

Stropy DZ mogą być stosowane zarówno jako międzykondygnacyjne stropy, jak też i stropodachy dla charakterystycznych obciążeń zewnętrznych („dopełniających”) 3,25, 3,75 i 4,50 kN/m² (są to łączne obciążenia bez ciężaru własnego stropu w stanie surowym). Stropy DZ mogą być również wykonane „na mokro”(bez prefabrykowanych belek), ale jest to kłopotliwe ze względu na konieczność budowy deskowań i rusztowań.

Rys. 1.85. Kształtowanie żebra rozdzielczego stropu DZ wykonane: a) w deskowaniu, b) za pomocą kształtki żebrowej

W stropach obciążonych równomiernie, o rozpiętości modularnej 5,40 m i większej, należy stosować co najmniej jedno żebro rozdzielcze. Jego wykonanie umożliwiają odpowiednie kształtki prefabrykowane (rys. 1.85b). Żebro rozdzielcze zaleca się stosować także pod ścianami działowymi (lub w ich pobliżu) prostopadłymi do belek stropowych, niezależnie od tego jaka jest rozpiętość stropu.