Tradycyjna metoda usuwania guzów w onkologii wiąże się z niebezpieczeństwem bezpośredniego rozsiewu komórek nowotworowych na sąsiednie obszary, Z powodu procesów odparowywania patologicznych tkanek odseparowanych od reszty organizmu za pomocą ostrych cięć ornz. dzięki koagulacji naczyń krwionośnych i chłonnych terapia laserowa jest wolna od* takich zagrożeń. Prawdopodobieństwo nawrotów choroby jest mniejsze niż w .przypadku tradycyjnych metod operowania. Coraz ważniejszą rolę w onkologii odgrywa wspomniana już wcześniej terapia fotodynamiezrta PDT, której możliwości bezinwazyjnego usuwania nowotworów zwiększą się przypuszczalnie w najbliższym czasie. Celem wielu intensywnie prowadzonych badań jest bowiem znalezienie bezpiecznego dla zdrowia fotouczulacza o właściwościach zbliżonych do pochodnych hematoporfiryny oraz o maksymalnej absorpcji w zakresie od 750 do 800 nm. Głębokość wnikania promieniowania o takich długościach fal do wnętrza patologicznych tkanek, zawierających znaczne ilości tej nowej substancji, osiągałaby wartość kilku centymetrów, czyli około dziesięć razy większą niż światła czerwonego używanego w aktualnej wersji metody.
Celem stosowanych dotychczas laserowych metod leczenia yask/y jest obniżenie ciśnienia śródgałkowego. W oku zachodzi stała wymiana płynów konieczna do utrzymania funkcji fizjologicznych ciałka szklistego, soczewki i rogówki, które nie mają własnych naczyń krwionośnych. Ciecz wodnista wytworzona przez ciało rzęskowe przedostaje się przez źrenicę z komory tylnej do przedniej, a następnie poprzez kąt przesączania i kanał Schlemma do żył nadtwardówkowych. Istnienie dowolnej przeszkody na drodze przepływu płynu lub jego wzmożone wytwarzanie może doprowadzić do wzrostu ciśnienia śródgałkowego, który powoduje stopniowy zanik funkcji siatkówki. Choroba ta kończy się ślepotą z powodu zawężenia pola widzenia i zaniku nerwu wzrokowego. Jedną z metod obniżania ciśnienia śródgałkowego jest zabieg irydektomii polegający na częściowym wycięciu tęczówki. Aktualnie wykorzystuje się w tym celu impulsowy laser Nd:YAG emitujący wiązkę fal elektromagnetycznych z zakresu bliskiej podczerwieni o energii od 5 do 10 mJ przy jednej ekspozycji tęczówki na padające promieniowanie. Praktycznie bezbolesne wykonanie otworu w warunkach ambulatoryjnych wymaga poddania pacjenta zaledwie kilkakrotnemu działaniu takiego czynnika fizycznego. Innym ważnym przykładem zastosowania laserów w okulistyce jest operacyjna korekcja wad wznzfar. Miarowość oka uzyskuje się za pomocą koncentrycznych nacięć powierzchni rogówki wytwarzających naprężenia korygujące jej kształt, który z kolei wpływa na wartość zdolności skupiającej. Promieniowanie emitowane przez laser rubinowy jest niezwykle przydatne w leczeniu odwarsrwienia siatkówki. Światło czerwone o długości fali 694,3 nm po przejściu przez ośrodki przezieme oka jest bowiem absorbowane dopiero w jej nabłonku barwnikowym. Z powodu termicznej koagulacji białka na granicy z naczyniówką powstaje lokalny stan zapalny, w wyniku którego pojawiają się zrosty obu warstw. W 2000 roku po zbadaniu przydatności w medycynie nowego fotouczulacza, zwanego werteporfitiq, okazało się, że możliwości wykorzystania terapii fotodynamicznej PDT nie ograniczają się tylko do niszczenia komórek nowotworowych. Znajduje ona zastosowanie w leczeniu wysiękowej (nto-
806