Transmitancja układu z korektorem: Go(d) = —
ATz»+A
*> + 3*z+:j» + l
Uchyb układu z korektorem:
»+C«(*) , , ATu+A
£(js) =
(►l+3»ł+J.+IK^5«+l)
Uchyb Ustalony układu z korektorem:
, (»ł+3fl+3*+l)(^i+l)
Ea(s)= lim «£(«)= lilii «j--=--:
.-♦0 »-*« (tt+bi+b+mlit+ii+ATti+A
I
A + I
Jeśli uchyb ustalony ma być równy 0.1, to:
A"9
- wyznaczanie rr
o =
i
A
\
9
wyznaczanie Tk
I
/»n[(7( jur)] = 0 -> 3 tu — u3 = w(3 — tu}) = 0
n=-,
czyli to co nas Interesuje to: u = fi 10 1(1
Ostatecznie korektor ma postać:
r+i
v~r*
±
Zadanie:
Dla układu Jak na rysuijku:
a) określić stabilność stosując kryterium Nyqulsta. Jeśli układ Jest stabilny to określić zapas fazy ł wzmocnienia,
b) zaprojektować korektor szeregowy, który spowoduje zmniejszenie uchybu ustalonego do wartości 5%.
Jedyny (potrójny) pierwiastek (dla układu otwartego) to st-1, skąd wynika, te układ otwarty Jest stabilny (bo wszystkie pierwiastki mają części rzeczywiste < 0, tzn. leżą w lewej półpłaszczyinle liczb zespolonych).
Charakterystyka układu otwartego wygląda Jakoś tak:
■ %__s___s___a
[juf+UJuf+Jju+y ~ -/w»-3ort+3jw+l " l-3u/»+j(3u.-uP) Aby go naszkicować liczymy punkty charakterystyczne:
j(3w—u/>) 3u-ur>
/m(C(jw)) = ■z=— = --p—- = ^ - 2.<
2) /m[G(jw)]=0 3ur—u3 — 0
u — ^3 luh ur = 0
Robimy tabelkę:
U |
0 |
V3/3 |
>Ć3 |
Re(G(Jci>)] |
0 |
4 |
-0.5 |
lm[G(Jto)J |
-2.60 |
0 |
0 |
Czyli przecięcie osi Re Jest w punkcie (-0.5, JO), a więc wykres nie obejmuje punktu
(-1J0).
Z powyższych warunków wynika, że układ zamknięty Jest stabilny.
Zapas razy
G(») =
*
G(jw)=
4
(iuz-ł-iy3