201106024068

żeli proces ropny toczy się między torebką włóknistą nerki a powięzią nerkową (Gcroty), to stan ten nazywany jest zapaleniem przynerkowym, a jeżeli na zewnątrz powięzi nerkowej - zapaleniem okołonerkowym. Na ogół ropnie około-nerkowe lub przynerkowe powstają w przebiegu kamicy odlewowej nerki lub zakażonego wodonercza (ryc. 10.1).

10.7.2. Objawy kliniczne

Objawami ropnia nerki i ropnia okołonerkowego są: nagła gorączka, dreszcze, ból w okolicy lędźwiowej. Posiew moczu może być jałowy.

10.7.3. Rozpoznanie

Rozpoznanie obu rodzajów ropnia stawia się na podstawie badania ultrasonogra-ficznego i tomografii komputerowej.

10.7.4. Leczenie

Leczenie zarówno ropnia nerki, jak i ropnia okołonerkowego polega doraźnie na przezskómym drenażu i antybiotykoterapii. W drugim etapie należy dążyć do likwidacji przyczyny wywołującej, np. skutecznego leczenia kamicy.

10.8. Roponercze

10.8.1. Etiologia

Roponercze (pyonephrosis) oznacza obecność ropnego moczu w poszerzonych kielichach i miedniczce nerkowej z towarzyszącym zapaleniem miąższu nerkowego. Do powstania roponercza przewlekłego dochodzi na skutek zakażenia wodonercza, co często ma miejsce u chorych z kamicą nerkową lub/i moczowodową, a do roponercza ostrego u chorych z mnogimi ropniami korowymi lub w przypadku ostrej martwicy brodawek nerkowych. Czynnikiem różnicującym roponercze i wodonercze zakażone jest fakt, że temu pierwszemu schorzeniu towarzyszy zapalenie miąższu nerkowego, prowadzące do całkowitego jego zniszczenia.

10.8.2. Leczenie

Ze względu na zanik miąższu nerki i/lub znacznie upośledzoną jej czynność, leczenie roponercza polega na wykonaniu nefrektomii.