21

82

pr/ctlnir

2

środkowe

wysokie \

średnic

i. ‘

\ *^y \

\

\

<? ^e

lylnc

MM/

/

/

/

/

/ ó q

/ o q

wąskie

średnie

niskie

szerokiej*

płaskie

obojętne    oknyglc

3

Każdą po kolei samogłoskę ustną sklasyfikujemy następująco:

[a] ustna. niska, szeroka, obojętna, środkowa.

[ii] ustna oraz w mniejszym stopniu niż (aj niska, szeroka, obojętna, środkowa,

[e] ustna, średnia, przedmą, płaska,

[e] ustna oraz w większym stopniu niż [e] śrcdnui. przednia, plaska.

[y] ustna oraz w mniejszym stopniu niż [i] wysoka, wąska, przednia.

płaska.

(l J ustna, wysoka, wąska, pizednw. płaska,

[o] ustna, średnia, tylna, okrągła.

(ó) ustna oraz w większym stopniu niż (oj średnia, tylna, okrągła.

[li] ustna, wysoka, wąska, tylna, okrągła.

(li) ustna, wysoka, wąska oraz w mniejszym stopniu niż [u] okrągła i tylna.

Na uwagę zasługuje zjawisko polimorfizmu samogłosek, tzn istnienie możliwości wymowy tej samej samogłoski na wiele sposobów (np. samogłoska (o| może być wymówiona inaczej niż zwykle, tj z większym cofnięciem języka ku tyłowi i z mniejszym zaokrągleniem warg |. dzięki kompensowaniu pracy jednych narządów artykulacyjnych przez wzmożoną pracę innych narządów - zachowanie właściwości artyku-lacyjnych podanej głoski zapewnia właśnie kompensacyjny w stosunku Jo warg ruch języka.