30 (32)

82

Intryga i historyczna opowieść

Poetyka Arystotelesa nie zapuszcza się wcale na ten h

jednak idealnego widza_y a tym bardziej idealnego czytefT ^Um'^Cs*/..

••    i^cgo pj]

^ _W ...----------------o'-' w-jięiniKa-jcgop/y

jednak '<‘^ea'™^B°^““heWtone^,i emocje, jego przyjemność n_{3 sl)}.’ mowame, jego ^ _os,_atnia tworzy. Właśnie przez to Poetyka Ar.. dzieła. kultury, .    ^ _prawie wyłącznie mimesis-pomysUm,-,' .

stotelesa. mimo    _mimetyzmu w całej jego rozciąg

akcji, ale (ideologicznie) źródłami akcji") (s. 70)...Constraints coristiluie the sphere */«,;. rurę; theyare things w/rich cannot be madę otherwise" [„Ograniczenia ustanawiaj sferę natury; czyli rzeczy, które nic mogą być zrobione inaczej") (s. 71). Wynika stąd. /c *-dzieła sztuki wypełnia się dopiero w jego oddziaływaniu na kulturę. Według Rcdfidć • ów wpływ jest głównie krytyczny, gdyż dramat rodzi dwuznaczność wartości i norm , ... torowych - z oczyma utkwionymi w normę poeta przedstawia swoim odbiorcom historię, która jest podejrzana, z postacią, która jest dewiantem (s. 81): „The iragic poer ihir the limits ofcuhure [...}. In tragedy culture itselfbecomes problemalic" [,.Tragiczny poj-. : sprawdza zatem granice kultury [...]. W tragedii sama kultura staje się problematyczn f (s. 84). Przed tragedią epopeja wykonała już to zadanie dzięki „epickiemu dy>tar.

,JEpic describes the heroic world to an audience which itself inhabits another. ord;r.<;', world” („Epopeja opisuje bohaterski świat odbiorcom, którzy zamieszkują inny. zwyczajny świat") (s. 36). Poeta wykonuje nauczycielską funkcję, zaczynając od z<ic:or, urwania odbiorców, a następnie swoimi heroicznymi pieśniami ofiarowuje im up.-: kowane przedstawienie tematyki ruiny i nieporządku. Nic rozstrzyga jednak Zyu . dylematów. Toteż w Iliadzie żałobny obrzęd pojednania nie objawia żadnego sensu, lecz uwidacznia brak sensu każdego wojennego przedsięwzięcia: „Dramatic art rises ^r the dilemmas and coniradictions of li/e, but it makes no promise to resolve dilemmas on the contrary, iragic art may well reach its highest formaI perfeclion at the momer.: when it reveals to us these dilemmas as universal, pervasive and necessary" [„Sztuka dramatyczna wyrasta z życiowych dylematów i sprzeczności, lecz nie obiecuje wcale, że rozwiąże dylematy; przeciwnie, sztuka tragiczna tnożc właśnie osiągnąć swoją najwyższą formalną doskonałość w chwili, gdy objawia nam owe dylematy jako uniwersalne. ^^Zc?_r°^^cnc ' konieczne”) (s. 219). ..Poetry offers [man] not gratiftealion bul intei!&■ ” °^J^a ofiarowuję człowiekowi nie wynagrodzenie, lecz zrozumiałość”) (s. 220). wim- ta °^{J eP}Ł^WJ,^{W w}-^vP^adku niezasłużonego cierpienia, powiększonego przez tragiczną culture ishlnfoh, f ^uncieserved sujfering of the characters of tragedy. the problem oj nam uświadomtuw^°P^rac* niezasłużone cierpienie postaci tragedii

^{m kU}”^Ur>"'^{1 (S}- ⁸⁷>- *■""«*    ** ^„ośa._r

zwanie sztuki    •' ^ra8‘czncgo pouczenia”. W takim sensie można zaryzykować ^lU

^2,8i²³)* * ™j części z pęWłocą Hansa Roberta ^s(cgo doświadczenia kultury ^ ^^r£C7‘ ^^z‘^cło *'^tcracfcic funkcji problcmalyzowania ost