3 (396)

Strategiczne pożycie w tckicie

^{1 OCZ} . ^arI‘^arn' “dbiorcy. może dochodzić do zintensyfikowani* procesów cKsprrrsywnych i w ten sposób rodź* sic stany agresyw-lit. przejawiające się w zachowaniach językowych. Może również.

Jojii do prezentacji takich zachowań językowych, w których rozmówcy zgadzają się _z informacjami A i dopasowują się do jego za-_cho'^{v3rt l}'i^zykoWycl’ ^Mamy wtedy do czynienia z zachowaniami em-

-atycznyroi.

Badanie interakcji związane jest z działaniem uwarunkowanym sytuacM- ^Ci?8 spowiedzi można przedstawić jako zorganizowaną sekwencję aktów mowy. w których nadawca realizuje intencje ^„tegiczne i dąży do osiągnięcia własnych celów komunikacyjnych. Mają one charakter retoryczny, metatekstowy, ale również asekuracyjny.

Analiza językowych zachowań komunikacyjnych zakłada trzy płaszczyzny badawcze: pragmatyczną, socjolingwistyczną i psycho-lingwistyczną. Płaszczyzna pragmatyczna pozwala na wykrycie jednostek badania - językowych przejawów zachowań emocjonalnych -oraz na ich wstępne ujęcie typologiczne (określenie tego, co należy analizować oraz charakter przebiegu komunikacji). Analiza na płaszczyźnie socjolingwistycznej i psycholingwistycznej dąży do wyczerpującego opisu interakcyjnej bazy motywacyjnej. Korzystamy więc z wiedzy kontekstowej i kompetencji społecznej i kulturowej. Podstawowe jednostki badania ustalamy na poziomie pragmatycznym. Zakładamy, że „jednostką badania strategii wykorzystanych w interakcji są pary przylegające dwóch kroków strategicznych (dwóch aktów mowy) stanowiących minimalny odcinek w danej strategii konwersacyjnej'' (por. Awdiejew 2003,68 i kroki w rozmowie: Żydek-Bednarczuk 1994, 52-99). Taką mikrojednostkę definiujemy w sposób następujący: „para przylegająca to dwuelemen-towy odcinek strategii konwersacyjnej, w którym element drugi (odpowiedź) jest reakcją na zastosowanie jednostki poprzedzającej, a element pierwszy jest początkiem interakcji (por. Awdiejew 1991,7-8; Wilk 2000, 75-79).    . . _Ł .

Strategie konwersacyjną definiujemy jako świadomie i nieświadomie kierowany przez nadawcę i odbiorcę spójny ciąg aktów mo-wy, za pomocą którego interlokutorzy dążą do osiągnięcia własnych

167

i AU_