44 45 [Rozdzielczo�� Pulpitu]

dl towamMm Naikolyk jest przypow imy «|_/v.

« kftamife km P1'V Mhmj, pi/ci| |*S    1

iiplW lukw t\vh |wi\\navIi pi\'h mlvKi\' c/luv\ i,*l „ ^\i V

" * 0|| m

pspcMwcgu piwCMi ntfwju uzależnienia inlbrm_:iv.j₀' ^ Oy¹>ii, ilwa środkuotaji)vVgOiw'wój Olgimizm,    ^A

ICtklptib ItyM lip IVn»v« lii/,, i_{nvil |(} ^j|j& yU

Fm ilriiiin cbiiiklfcije się częstszymi    \V

kotyiuni Miody człowiek nic czeka jui na ..\pccj;iin_c-!?'

nvh wcześniej pitjjniiwnl narkotyki Sani, j w|u_sncj

próby zdobyciu substancji psychoaktywnej, sam s/uku [ SN

Częste sannie po narkotyk próbuje uspruwiedliwjuo w N!lV

powodami (np przeciążeniem nauka«' szkole, kłótni!*¹^ _sJv

w które najczęściej sam mc wierzy, W ten sposób ro J '\i \

wie Zaczyna okłamywać najbliższych, oszukiwać,

iliądre m zakup środka odurzającego, Wszystkie te zab|!^^c C\

ukrwtc i\iclH7picc/ncgo „hobby" przed dorosłymi oraz J'

siebie Nie wszystko jednak miody c/low tek jest w stanic ttkiyi^?lSi(! ^ y

zamaskować Mości nastroju, wybuchów złości i rozdriiżnj, *^c

nowych Ulljoinych waz faktu, że rozstał się i dawnymi U.. "^If|' K \

³ upnii, '■hy

Faza trzecia to okres. w którym cale życic osoby uza|_Cj_n( truje się już wokół substancji odurzającej, Drak narkotyku jcm    K

i doznawaniem bólu i fatalnym siirtiOpocmicm, Z tych powiem m przyjmuje coraz większe dawki (wzrost tolerancji w or^_llni/ j czynu brać nudniejsze środki Konsekwencji) lego stanu rzcc/^'% I utrata przytomności, przedawkowania, W lej fazie uzaleznj_ci)l^% I całkowita utrata kontroli nad ilością i jakością przyjmowanych I psychoaktywnych oraz nad własnym życiem, Na tym etapie u?Ą_7ft, S I dba się o pozory i otwarcie przyznaje się do preferowanego i akcept I co przez siebie stylu życia, (oraz częściej dochodzi do konfliktów z I porzuceniu szkoły, zerwania kontaktów i rodziną. DługotrwaleI stancji psychoaktywnych wywołuje leż poważne problemy zdrowotne (y I drenie wątroby, nerek, serca, obniżenie poziomu odporności na infeUj

Fiu czwarta loosiągnięcie takiego stanu, w którym narkotyk^ I niezbędny do normalnego funkcjonowania. Jest to faza degradacji. ii_(ł|' I kończy się śmiercią, jeżeli uzależniony mc zdecyduje się w krótkim czasrcm I podjęcie leczenia.

Do najistotniejszych cech, a zarazem objawów uzależnienia należą: !|

* alMpsyciiiczna,czyli konieczność (wręcz przymus) używam^ I stancji psychoaktywnej (alkoholu, narkotyków),

upośledzenie kontroli mul przyjmowaniem iłnncj Mihsinncji psychu,ik lyuncj w zakresie ilości oraz jakośc i, zależność li/yc/im, której zewnętrznym przejawem sij objawy abstynen cyjne (osłabienie, niulmicrna jiolliwosc. drżenie, zaburzenia układu pokarmowego, lęki), uniemożliwiające prawidłowe funkcjonowanie, wzrost tolerancji, będący wynikiem przystosowania organizmu do określonej dawki danego środka psychoaktywnego (dla uzyskania tych samych efektów konieczne staje się zwiększanie dawki), postępujące zaniedbywanie dotychczasowych zainteresowań na rzecz /dobywaniu i przyjmowania środku uzależniającego, pojawienie się poważnych problemów zdrowotnych, zażywanie substancji psychoaktywnych pomimo szkód i spustoszeń, jakie czyniij w sferach fizycznej (zdrowie), psychicznej i społecznej,

Mechanizmy uzależnienia

Życiem osoby uzależnionej stcnijij trzy główne mechanizmy,

Pierwszy dotyczy sfery uczuciowej człowieka. Polega na cujglych próbach regulowania lej sfery za pomocij substancji chemicznej, która staje się sposobem osiijgnnin pozytywnych do/nan, np. łagodzeniu cierpienia i bólu, poczuciu ulgi, subiektywnie odczuwanej przyjemności, (idy tolerancja organizmu nu (lani) substancję zwiększy się, to chociaż dany środek nie dostarcza już przyjemności, pozwala poczuć się w miarę normalnie, u w kolejnych flizach (etapach) uzależnieniu nieznacznie zmniejsza cierpienie wywołane całkowitym brakiem środka (cieki znieczulenia), W rezultacie używanie substancji psychoaktywnej eliminuje możliwość naturalnego osiągania przyjemności,

Drugi opanowuje system poznawczy człowieka (spostrzeżenia, myślenie, podejmowanie decyzji). Zniekształca obraz otaczającej rzeczywistości tak, by nic już nic przeszkadzało w przyjmowaniu substancji psychoaktywnej. Jest to aktywny system obrony przed wszelkimi informacjami, które mogłyby .przeszkodzić" w dalszym zażywaniu środka. Osoba uzależniona zaprzecza faktom, temu, że jest uzależniona. Nic ma świadomości swojej choroby, uważa, że jej życie ma normalny przebieg (podobnie jak innych ludzi). Cały potencjał intelektualny koncentruje na minimalizowaniu strat wynikających z używania środków odurzających i irracjonalnym uzasadnianiu konieczności dalszego ich przyjmowania.

Trzeci to podejmowanie kolejnych prób kontroli zażywania (abstynencji) przy całkowitym braku uznania utraty takiej kontroli oraz własnej bezsilności wobec substancji psychoaktywnej, fen mechanizm może doprowadzić do niebezpiecznej dezintegracji osobowości polegającej na rozdwojeniu M

www.wiip.com.pl 45