Ogniwa z labl. 40.7 mogą być wyładowywane prądami większymi od znamionowych aż do wartości Ivy, = 5QS. Charakterystyki zmian pojemności i napięcia wyładowania ogniw KPH podano na rys. 40.3 i 40.4.
W stacjach elektroenergetycznych przemysłowych stosuje się dwa podstawowe układy współpracy baterii z prostownikami:
a) układ buforowy z ciągłym doładowaniem (rys. 39.4), tzw. układ pracy
rezerwowej;
b) układ z baterią dodatkową (rys. 39.5), tzw. układ z baterią dwuczłonową. Liczbę n ogniw baterii pracującej w układzie buforowym określa się wg zależności
w której: U„ — napięcie znamionowe baterii, V; Ub — napięcie pracy buforowej jednego ogniwa, V.
Napięcie pracy buforowej baterii kwasowych przyjmuje się równe 2,20-^2,25 V na ogniwo. Przy takim napięciu zbyteczne jest okresowe wyładowanie i ładowanie baterii, Baterie niklowo-kadmowe mogą również pracować buforowo z prostownikami. Napięcie pracy buforowej tych ogniw wynosi 1.42+- 1,45 V na ogniwo.
W układzie pracy z baterią dodatkową, bateria główna pracuje buforowo z prostownikiem głównym, a bateria dodatkowa jest utrzymywana w stanie naładowanym przez prostownik dodatkowy. Całkowitą liczbę n ogniw baterii pracującej z baterią dodatkową, oblicza się wg zależności
n =
Ut
w której Uk — napięcie końcowe wyładowania jednego ogniwa. Liczbę ogniw baterii głównej oblicza się z zależności
Stąd liczba ogniw baterii dodatkowej
Hj = n-tiy
Napięcie, w V, na szynach zbiorczych
Liczbę ogniw baterii o napięciu 110 i 220 V podano w rabl. 40.8,
Tablica 40.8, Liczba n ogniw baterii w zależności od układu współpracy % prostownikiem
Napięcie baterii U* , |
Układ buforowy |
Układ z balerin dodatkową |
V |
Tl |
n — n0 i |
110 |
54 |
32 +fi |
220 |
108 . |
104+12 |