Ogniwa z labl. 40,7 mogą być wyładowywane prądami większymi od. znamionowych aż do wartości /,yt = 5Q5. Charakterystyki zmian pojemności i napięcia wyładowania ogniw KPH podano na rys, 40.3 i 40.4.
W stacjach elektroenergetycznych przemysłowych stosuje się dwa podstawowe układy współpracy baterii z prostownikami:
a) układ buforowy z ciągłym doładowaniem (rys. 39.4), tzw. układ pracy rezerwowej;
b) układ z baterią dodatkową (rys. 39.5), tzw. układ z baterią dwuczłonową. Liczbę n ogniw baterii pracującej w układzie buforowym określa się wg zależności
n
w której: U„ — napięcie znamionowe baterii, Y; Ut, — napięcie pracy buforowej jednego ogniwa, V.
Napięcie pracy buforowej baterii kwasowych przyjmuje się równe 2,20—2,25 V na ogniwo. Przy takim napięciu zbyteczne jest okresowe wyładowanie i ładowanie baterii, Baterie niklowo-kadmowe mogą również pracować buforowo z prostownikami. Napięcie pracy buforowej tych ogniw wynosi 1.424-1,45 V na ogniwo.
W układzie pracy z baterią dodatkową, bateria główna pracuje buforowo z prostownikiem głównym, a bateria dodatkowa jest utrzymywana w stanie naładowanym przez prostownik dodatkowy. Całkowitą liczbę n ogniw baterii pracującej z baterią dodatkową, oblicza się wg zależności
(40.7)
(40.8)
(40.9) (40.10)
_ 0.95 ■ U„
w której U* — napięcie końcowe wyładowania jednego ogniwa. Liczbę ogniw baterii głównej oblicza się z zależności
1,05 * U„
rtf, = —--
Stąd liczba ogniw baterii dodatkowej nj = n — ns
Napięcie, w V, na szynach zbiorczych
Liczbę ogniw baterii o napięciu 110 i 220 V podano w rab], 40.8,
Tablica 40.8, Liczba n ogniw baterii w zależności od układu współpracy z prostownikiem
Napięcie baterii U„ , |
Układ buforowy |
Układ z balerin dodatkową |
V |
! n |
n — i tta |
110 |
54 |
52 +fi |
220 |
i 108 ■ |
104+12 |