768

I

3

44* ELEKTROENERGETYCZNE UNIE NAPOWIETRZNE

768    1

o, — naprężenie w temperaturze średniej rocznej (w Polsce +10°C), N/mm²; i?, — wytrzymałość przewodu na zerwanie, N/mm²,

Wymaga się, aby wartości EDS dla wszystkich linii napowietrznych o napięciu 110 kV i wyższym nie były większe niż podane w tabl. 44.20.

W przypadku niedostosowania się do tych wymagań z powodów technicznych lub ekonomicznych należy zastosować tłumiki drgań (rys. 44.23). W Polsce najczęściej stosuje się pętle tłumiące instalowane na łańcuchach przelotowych. Przewody wiązkowe ze względu na łączące je odstępniki charakteryzują się dużą samotłumiennością.

i

*    «.t

Im 3

i

4

Tablica 46.20. Wartości naprężeń EDS (zaczerpnięto z [44.8])

		Naprężenia EDS	w liniach w	%
Rodzaj przewodów	bez ochrony	z wiązkami ochronnymi	z tłumikami	z wiązkami o-chronnymi i tłumikami
Przewody miedziane	26		_	_
Przewody stalowo-aluminiowe	18	22	24	24
Przewody aluminiowe	17	-		-
Przewody aldrejowe Przewody stalowe;	18	~	26	"
— z uchwytami sztywnymi	11	-	-	-
— z uchwytami wahadłowymi	13	-	-	—

44.6.3.    Prowadzenie linii na terenach szkód górniczych

Tereny, ze względu na odkształcenia gruntu, dzieli sie na pięć kategorii, charakteryzujących się różnymi wartościami parametrów deformacji (patrz tabl. 11.2).

Projektując linie napowietrzne na terenach szkód górniczych, należy uzyskać opinię właściwego Urzędu Górniczego.

W celu złagodzenia wpływu deformacji terenu na pracę linii napowietrznych i uniknięcia uszkodzeń należy:

1.    Stosować jak najmniej slupów mocnych, zdecydowanie unikać stawiania dwóch slupów mocnych bezpośrednio jeden za drugim. Często przy obostrzeniu 2. lub 3, stopnia zamiast słupa mocnego można zastosować długą sekcję ze słupami przelotowymi w środku i obostrzeniem 3. stopnia. Zalecenie to powinno być traktowane jako najważniejsze.

2.    Unikać stosowania załomów.

3.    Dobierać naprężenia nic większe niż dopuszczalne zmniejszone.

4.    Zapewnić zapasy w odległości przewodu od ziemi i obiektów krzyżowanych od 1 do 3 m, w zależności od kategorii terenu.

5.    Stosować przelotowe zawieszenia przewodów odgromowych na słupach mocnych. Zawieszenia te powinny być wahliwe, a jeśli pozwala na to koordynacja z przewodami roboczymi — wykorzystać przedłużacze zwiększające możliwość wychyleń.

6.    Jeżeli nie da się uniknąć stawiania dwóch kolejnych słupów mocnych, to przy obu zawieszeniach przewodu zastosować łączniki nastawcze.

7.    Na terenach III kategorii szkód górniczych do fundamentów grzybkowych stosować odpowiednie ramy stężeniowe.

Na terenach IV kategorii szkód górniczych oraz wszędzie tam, gdzie można oczekiwać nieciągłych odkształceń terenu stosować słupy wąskotrzonowe z fundamentami jedno-blokowymi o zbrojeniu zabezpieczającym przed siłami rozciągającymi.

44.6.4.    Wpływ przewidywanej metody montażu na projekt linii

Technika budowy linii napowietrznych ma bardzo duży wpływ na projektowanie linii. Nieuwzględnienie w trakcie projektowania pewnych wymagań związanych z budową linii może doprowadzić do niemożliwości jej realizacji lub do znacznego zwiększenia kosztów.

Ograniczenia związane z wykonawstwem, a mające wpływ na projektowanie dotyczą dwóch problemów: odległości od czynnych urządzeń elektrycznych (najczęściej linii napowietrznych) oraz czasu wyłączenia z ruchu obiektów krzyżowanych (linie, drogi, koleje),

Zgodnie z przepisami strefa działania maszyn i urządzeń oraz największego wysięgu przemieszczanych elementów powinna być oddalona od czynnych urządzeń elektrycznych o:

0,5 m — dla urządzeń o napięciu do 1 kV;

1.5 m — dla urządzeń o napięciu powyżej 1 kV do 30 kV;

3.5 m — dla urządzeń o napięciu powyżej 30 kV do 110 kV;

4.5    m — dla urządzeń o'napięciu 220 kV;

7.5    m — dla urządzeń o napięciu 400 kV.