II
W
i
i
Musi również przekonać chorą do kontynuowania leczenia i I móc jej w utrzymaniu wagi ciała w granicach normy.
Czasem terapeuta świadomie musi podjąć decyzję o odleci niu leczenia do czasu, gdy chora „poczuje się lepiej", gdyż 0u!j wa pacjentki przed utratą kontroli nad sobą i jej opór zmianą zachowań związanych z odżywianiem się są zbyt dużej Inne osoby wymagające leczenia szpitalnego to te, u których lei karz już przy pierwszym kontakcie stwierdza poważny stanl a które nie mogą osiągnąć przyrostu wagi w trybie leczenia aiafl bulatoryjnego, gdyż z uporem stosują metody prowadzące d J utraty wagi dała, a także te, które nie są w stanie odpowiedzieS pozytywnie na leczenie, z powodu fizycznych i psychicznycw konsekwencji wynikających z bardzo niskiej wagi ciała.
Gdy pacjentka przybiera na wadze, często czuje się „pełna ■ i wydaje się jej, że ma zbyt wypełniony (rozdęty) żołądek. Nalej ży ją zapewnić, że uczucie pełnego brzucha nie będzie się utrzyj mywać długo. Jeśli się tego nie zrobi, chora może mieć wrażeni J utraty kontroli nad swoim zachowaniem i wagą. Są to jednak doi legliwości chwilowe, przez które pacjentka musi przejść, abl osiągnąć cel. Zwiększenie objętości brzucha jest wywołane rozl szerzeniem się jelit i, kiedy powrócą one do normalnej pracy! brzuch stanie się płaski, ponieważ tłuszcz rozłoży się równo! miernie na brzuchu i udach. Podczas odżywiania pacjentka poi winna unikać kupowania obcisłych ubrań, takich jak jeansowi spodnie, ponieważ w ciągu dwóch-trzech tygodni, gdy osiągnij spodziewaną wagę i brzuch się zmniejszy, okażą się zbyt luźne! Zjawisko „napęczniałego żołądka" jest bardziej wyraźnej osóbl które są leczone w szpitalu i którym nieffrozwala się najwiczel nia, niż w grupie, gdzie pacjentki mogą wykonywać pofljontrol lą mało wyczerpujące ćwiczenia gimnastyczne.
Jeśli co tydzień odnotowuje się u pacjentki odpowkłlni przyl rost wagi, można przypuszczać, że oczekiwana waga ciała zosttfj osiągnięta. W tej sytuacji osoby przebywające w szpitalu w dw*|_ trzy tygodnie po uzyskaniu odpowiedniej upewnić się, że waga jest utrzymywana, a pacjentki nabrać nania, że potrafią ją same utrzymać w normie, mogą szpital ścić. Należy je zapewnić, że wzrost ich wagi nie jest | przyrostem tłuszczu, w tym okresie bowiem