badwłasn0033

- 66

Z powyższego wynika, że walec Hubera i graniastosłup odwzorowujący hipotezę ('tmaac) granicznego naprężenia styoznego, mają linie styczności wzdłuż krawędzi graniastosłupa i tworzących walca. Pakt styczności świadczy o zgodności wyników przy przedstawianiu stanów naprężeń przez obie hipotezy.

Dla płaskich stanów (gdy 6_i= o ) elipsa reprezentująca warunek plastyczności Hubera jest opisana na sześciokąoie (ABCBEP), przedstawiającyn warunek plastyczności oparty na hipotezie stycznego naprężenia ( Bya* 36) granicznego. '

Hya. 36.

Dla stanów naprężenia, odpowiadających wspólnym punktom styczności, obie hipotezy dają zgodne wyniki. Dis innych stanów naprężenia występują różnice. Stanami takimi są: skręcanie (6, = -S₃ = 6 ) , dwuosiowe nierównomierne rozciąganie lub dwuosiowe nierównomierne ściskanie. Największa różnica występuje przy nierównomiernym rozciąganiu lub ściskaniu, gdy atoaunek ₍naprężeń głównych wynosi n = 1:2,

Vltyniki badań doświadczalnych, przeprowadzonych dla powyższych stanów, przemawiają na korzyść hipotezy Hubera.

Stosując omawiane hipotezy, pamiętać należy, że w założeniach wszystkich hipotez przyjmuje się warunek, że mamy do czynienia z materiałem jednorodnym i izotropowym. W praktyce własności metali mogą nie spełniać tego warunku. W wyniku obróbki plastycznej lub cieplnej, metal może wykazywać, w mniejszym lub większym stopniu, niejednorodność i anizotropię własności.

3.3.6. Hipotezy mieszane

(Dawidenkow-Eridman 1944, Pełczyński 1951)

Hipoteza Dawidenkowa-Fridriana, jako hipoteza mieszana, powstała na drodze syntezy dsóch uprzednio opracowanych hipotezs granicznego naprężenia stycznego i granicznego wydłużenia. Do opracowania tej hipotezy przyjęto następujące wstępne wnioski: