Bild1

Bild1



92 Rozdział 3

3.3. Pojęcie imageTi polityka

W czasach nam współczesnych zarówno w demokracjach o systemie prezydenckim, jak i parlamentarno-gabinetowym organizacje polityczne zdają sobie sprawę, że powszechnie uznany i popularny lider polityczny może zdecydować o powodzeniu partii, której jest reprezentantem. Jedną z funkcji partii politycznych jest odpowiednia selekcja kandydatów, która polega na wykreowaniu elit politycznych.

Jeszcze w latach 50. XX wieku image lidera partyjnego był mocno związany z samym wizerunkiem partii, dopiero w latach 70. i 80. ujawniło się powszechne zainteresowanie rolą lidera politycznego. W szczególności obserwacje brytyjskich elekcji w latach 1974—1983 przyczyniły się do stwierdzenia, że „popularni liderzy wywierają istotny wpływ na zwycięstwo partii”1 2. Dlatego też jedną z płaszczyzn kreowania wizerunku partii politycznych, jako głównych podmiotów rynku politycznego jest płaszczyzna personalna, albowiem partie prezentują się na zewnątrz głównie poprzez swoich liderów i działaczy, czyli polityków. To oni kształtują wizerunek zarówno swojej organizacji, jak i swój własny. Są oni bowiem, wraz z partiami politycznymi „głównymi aktorami sceny politycznej”1 .

Liderzy polityczni to osoby, które ze względu na swą wiedzę, doświadczenie, cechy osobowości, a także zajmowane stanowisko, prestiż bądź sprawowane funkcje, stanowią dla innych wzór do naśladowania i których opinie, poglądy kształtują zachowania i wpły-

Wykorzystanie technik i metod public relations przez partie polityczne 93

wają na społeczeństwo3. Są oni często utożsamiani z przywódcami partii politycznej. Z kolei partie polityczne często traktują swoich liderów, jako jeden z czynników wpływający na przyciąganie głosów wyborczych. Ugrupowania polityczne tworzą np. strategie wyborcze skoncentrowane wokół osoby kandydata.

W czasach nam współczesnych, na progu XXI wieku wymagamy od polityków pełnego profesjonalizmu. Polityk (politikós) już od czasów starożytnej Grecji brał czynny udział w podejmowaniu najważniejszych decyzji społecznych, wojskowych, administracyjnych i politycznych w kraju. Był nim mędrzec, osoba wykształcona posiadająca charyzmę. Uprawianie polityki zawsze było prestiżowym zajęciem. Dlatego też i współcześnie politycy powinni być przedstawiani jako postaci godne naśladowania w procesie kształtowania i umacniania zarówno partii politycznych, jak i demokratycznego porządku, który nie może funkcjonować bez zachowania choć „minimum prospołecznych motywacji”4.

Czynnikiem, który miał wpływ na zmianę charakteru polityki we współczesnych nam czasach, jest powszechność mediów. Dzięki nim oczekuje się od polityków i ceni w nich przede wszystkim to, co może „zyskać poklask, a nie to, co jest wyrazem dążenia do realizacji pewnych wartości w polityce”5. Sytuacja taka ma miejsce ze względu na „niedostatek tradycji kultury politycznej w krajach, które weszły na drogę demokratycznego rozwoju”6.

Profesjonalizacja polityki spowodowała, że wyodrębniła się grupa osób zawodowo zajmująca się nią, posiadająca odpowiednie cechy i umiejętności sprzyjające pełnieniu ról publicznych. Zaliczamy do nich:

-    predyspozycje intelektualne (wiedzę),

-    predyspozycje emocjonalne (np. osobowość, empatia),

-    zdolność anahzowania rzeczywistości społecznej,

1

   Badania roli liderów w brytyjskich kampaniach w 1974, 1979 i 1983 roku przeprowadzili D. Butler i D.E. Stokes. Udowodnili oni, że główni liderzy w tych kampaniach odegrali dużą rolę i wpłynęli na ostateczny wynik wyborczy partii, m.in.: M. Thatcher, lider Partii Konserwatywnej w 1983 roku, po zwycięstwie Wielkiej Brytanii w wojnie o Wyspy Falklandzkie, znacznie wzmocniła swoją pozycję polityczną (wykreowała o wiele korzystniejszy wizerunek niż lider la-burzystów M. Foot); zob. szerzej: R. Wiszniowski, Marketing wyborczy. Studium kampanii wyborczych w systemach prezydenckich i semiprezydenckich (Finlandia, Francja, Polska, Stany Zjednoczone), Warszawa—Wrocław 2000, s. 81.

2

   J. Muszyński, Marketing polityczny..., op. cit., s. 42.

3

15 Por. Ibidem, s. 43.

4

   R. Aron, Esej o wolnościach, Warszawa 1997, s. 86.

5

   Etyka w polityce, Debata naukowców, polityków, dziennikarzy i społeczników zorganizowana przez: Konsulat Generalny Stanów Zjednoczonych w Krakowie oraz Uniwersytet Jagielloński, pod red. G. Skąpskiej, Kraków 1997, s. 94.

6

19    Ibidem.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skan1 (4) 44 U ROZDZIALI 2.    Ekologia polityczna nie stara się i nigdy się nie sta
Rozdział IXStosunki między legislatywą a egzekutywą 1. Pojęcie reżimu politycznego Z terminem reżim
Bild6 82 Rozdział 3 powaniom politycznym do świadomego budowania ich wizerunku. Dąży także do ukszt
Bild8 86 Rozdział 3 jący brak zrozumienia w Polsce dla istoty politycznego public relations jest zw
10 Marketing polityczny w regionie Rozdział pierwszy otwiera analiza pojęcia marketingu politycznego
rozdział 2 tom 18 TABELA 33.2. PB + PW elementów małej architektury Poz. Temat [jednostka miary] Og
82682 rozdział 4 (33) 90 Podslawy marketingu4.1. Pojęcie i rola segmentacji rynku Współczesny rynek
ET 2 92 Rozdział 6. Popyt turystyczny •    polityka marketingowa i informacyjna (zach
bez tytułu50 Rozdział siedemnastyHANDEL MIĘDZYNARODOWY. ELEMENTY POLITYKI HANDLOWEJPodstawowe pojęci
94281401 djvu ROZDZIAŁ III.MIĘŚNIE.a) Mięśnie prążkowane. Napisał Jan Sosnowski.Pojęcie
Bild4 98 Rozdział 3 Polityk, używając metod i technik public relations w sposób świadomy i celowy,

więcej podobnych podstron