CCF20071126009

9. Wyjaśnij znaczenie poniższych słów, odwołując się do ich etymologii i kontekstu, w jakim zostały użyte.

a) słowolej (akapit 7.) ...................................................................................... b) wenerować (akapit 8.)

10. Streść istotę polemiki Juliana Przybosia z funkcjonującym w tradycji pojmowaniem tragizmu, (akapit 10. i 11.)

a) w Królu Edypie: .......................................................................................... b) w Antygonie:

11. Jaka decyzja artysty czyni jego twórczość prawdziwym pisarstwem? Udziel odpowiedzi na podstawie akapitu 12. i 13.

12. Na podstawie akapitu 14. i 15. określ, co jest domeną, badawczą, twórczą: a) historyka: ..................................................................................................... b) artysty:

13. Zaznacz właściwą odpowiedź. Zdanie: Tradycji się nie wybiera w kontekście akapitu 15. należy rozumieć następująco:

LI T wórca ma prawo dokonywać selekcji tradycji.

□    Elementy tradycji stanowią część osobowości twórcy.

□    Twórca ma obowiązek w pełni zaakceptować tradycję.

0    Twórca musi dostosować się do aktualnie panującego trendu.

2.15. Test doskonalący umiejętność czytania

ze zrozumieniem tekstu krytycznoliterackiego

Tekst Marii Janion dotyczy twórczości Władysława Broniewskiego. Przeczytaj go uważnie, a następnie udziel odpowiedzi na pytania oraz wykonaj polecenia. Udoskonalisz w ten sposób umiejętność: wyszukiwania i interpretowania informacji, odczytywania intencji autora oraz rozumienia toku jego myślenia i relacji zachodzących pomiędzy poszczególnymi akapitami, właściwego odczytywania znaczeń, wreszcie - właściwego cytowania.

Maria Janion

W starych szmatach żołnierskich

(1)    „Przywalony, jak kamieniem grobowym, fałszywym spiżem PRL, Broniewski pozostaje poetą w pomnikowych okowach, budzących wstręt

1    pogardę. Opublikowane ostatnio jego Poezje zebrane ujawniają, że twórczość jego, wbrew pozorom, należy do najbardziej cenzurowanych przez rozmaite reżimy.

(2)    Stan służby Broniewskiego jest imponujący. Związany z drużynami strzeleckimi, jako siedemnastoletni chłopiec porzucił klasę gimnazjalną, by wstąpić do Legionów Piłsudskiego; w ich szeregach walczył przez dwa lata.

U schyłku roku 1918 znów porwał się do czynu zbrojnego, wrócił do wojska, opuszczając rozpoczęte studia uniwer- Władysław syteckie. Będąc oficerem 1. Pułku Piechoty Legionów wziął Broniewski udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W roku 1921 w stopniu (1897-1962) kapitana, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i czterokrotnie Krzyżem Walecznych, przeniósł się do rezerwy, z której w roku 1939 znów na ochotnika poszedł do wojska.

(3)    Broniewski należał do pokolenia pisarzy-żołnierzy, naznaczonych doświadczeniem I wojny światowej i odzyskania przez Polskę niepodległości w roku 1918. Pochodził z Płocka i tam się poczęła jego dziecinna, chłopięca poezja. W pełnym wdzięku wspomnieniu opowiadał: Tak mi się kojarzy mazurek Szopena i fotografia tych dwóch braci rozstrzelanych. Mowa o Mazurku h-moll i o braciach babki, uczestnikach powstania styczniowego - podobnie jak w Mazurku Szopena z Bagnetu na broń: