CCF20090831228

432    Urzeczywistnianie sig rozumowej samowiedzy

bieg spraw świata ukazuje świadomości, jest ogólność, nie jako ogólność tylko abstrakcyjna, lecz jako ogólność ożywiona przez indywidualność i istniejąca dla kogoś innego, czyli jako dobro rzeczywiste. Gdziekolwiek więc cnota zaatakuje bieg spraw świata, natrafia zawsze na takie miejsca, które są egzystencją dobra samego, dobra, które jako byt sam w sobie biegu spraw świata jest nicrozdziclnie wplecione we wszystkie jego zjawiska i w rzeczywistości biegu spraw świata ma swoje istnienie. Toteż bieg spraw świata jest dla cnoty czymś nie do zaatakowania. Wszystkie bowiem tego rodzaju egzystencje dobra, a więc stosunki nie do zaatakowania, 4 są właśnie tymi momentami, które cnota sama miałaby K w sobie wystawić na niebezpieczeństwo i złożyć w ofierze. Toteż walka może być tylko wahaniem się między ocaleniem i złożeniem w ofierze albo inaczej mówiąc: ^ nie może tu zajść ani złożenie w ofierze tego, co własne, ' ani zranienie tego, co obce. Cnota nie tylko podobna jest do rycerza, któremu w walce chodzi tylko o to, j by zachować swój miecz niezaplamiony, lecz walkę I podjęła po to, by swój oręż zachować. I nie tylko nie ; może używać własnego oręża, lecz musi też dbać o to, ; by oręż wroga pozostał nie naruszony i musi bronić go : przeciwko sobie samej. I ten bowiem, i tamten —to : szlachetne elementy dobra, w imię którego poszła i w bój.,    i

; Dla jej natomiast wroga istotą nie jest byt sam w sobie,

\ lecz indywidualność ¹. Jego siła jest więc zasadą nega-

tywną, dla której nie istnieje nic trwałego i absolutnie 279 świętego i która może odważyć się na ryzyko utraty wszystkiego i może wszelką stratę przeboleć. Toteż bieg spraw świata jest pewny swego zwycięstwa zarówno dzięki sobie samemu, jak i dzięki sprzeczności, w którą uwikłał się przeciwnik. To, co dla cnoty jest czymś samym w sobie, dla biegu spraw świata jest tylko czymś dla niego. Jest on w'olny względem wszystkich momentów', które dla cnoty są czymś stałym i z którymi jest ona trwale związana. Każdy taki moment ma on 1 w swej władzy, ponieważ jest on dlań tylko czymś, co może zarówmo uchylić, jak i utrzymać, a tym samym ma również w swej władzy przytwierdzonego doń rycerza cnoty. Natomiast rycerz cnoty nie może się tego momentu pozbyć ani uwolnić się od niego, nie może go odrzucić, tak jak uwalniamy się od narzuconego tylko płaszcza, ponieważ moment ten stanowi jego istotę, z której zrezygnować nie może.

Co się tyczy wreszcie zasadzki, z której dobro istniejące samo w sobie miało zaatakować od tyłu bieg spraw świata — to nadzieja ta okazała się płonna sama w sobie. Bieg spraw świata jest bowiem świadomością czuwającą, pewną samej siebie, która nie da się zajść od tylu, lecz wszędzie wszystkiemu stawia czoło. Bieg spraw świata jest bowiem czymś takim, że wszystko jest dla niego, że wszystko znajduje się. przed nim. Natomiast dobro jako byt sam w sobie, jeżeli istnieje dla swego wroga, to jest w walce, którą wyżej opisaliśmy, jeżeli zaś istnieje nie dla wroga, lecz samo w sobie, to jest biernym narzędziem talentów i zdolności, materią pozbawioną rzeczywistości. Wyobrażone jako coś istniejącego dobro to byłoby świadomością śpiącą i pozostającą gdzieś w tyle, nie wiadomo gdzie.

1

Byt sam w sobie, ogólność, dobro istnieje wprawdzie, jak widzieliśmy, w biegu spraw świata czy to jako dobra abstrakcyjne (jako dar, zdolność), czy to jako dobro wplecione we wszystkie jego zjawiska, ale istotą samego biegu spraw świata jest indywidualność.