Poza wyżej wymienionymi pozycjami wyjściowymi w ćwiczeniach kształtujących stosuje się także pozycje izolowane i pozycje równoważne - chwiejne.
Pożycia izolowana (8) - jest to pozycja wyjściowa, której określony układ ciała ćwiczącego zapewnia ustalanie pewnych ode ciała, wykluczając zbędne ruchy utrudniające prawidłowe jego wykonywanie. Pozycje izolowane znajdują szerokie zastosowanie w początkowym okresie nauczania oraz w ćwiczeniach gimnastyki leczniczej.
Pożycia równoważna - chwiejną ( 9) - charakteryzuje się zmniejszeniem płaszczyzny podparcia np. stanie jednonóż, pozycje te wymagają aktywnego współdziałania całego układu ruchowego w cełu zachowania równowagi chwiejnej.
Ryo.B
Ćwiczenia ramion, nóg, tułowia, głowy i szyi wymagają dokładnego opisu wykonywanych ruchów, poprzez określenie kierunków, płaszczyzn i osi, w których ruch się odbywa, oraz przez stosowanie, ustalonych nazw określających rodzaj ćwiczeń.
Główne kierunki ruchu (10-11) - w przód, w tył, w górę, w dół, w bok - w lewo, w prawo. Pośrednie kierunki ruchu: w przód na zewnątrz, w przód do wewnątrz, w przód w górę, w przód w dół, w tył na zewnątrz, w tył do wewnątrz, w górę do zewnątrz, w górę do wewnątrz, w dół na zewnątrz, w górę do wewnątrz.
& | |
!/••' |
vo; , ' ' > |
; W ' | |
r ')..... ii1 •' |
___ |
•i |
o'' } l' |
f | |
ii . |
){ |
„ :t -J |
rri i ; O > |
Płaszczyzny ruchu:
1 - płaszczyzna czołowa - równoległa do osi barków, prostopadła do płaszczyzny symetrii ciała
2. płaszczyzna strzałkowa - przechodząca wzdłuż pionowej osi ciała, dziełąca je na dwie symetryczne części
3. płaszczyzna poprzeczna - prostopadła do płaszczyzny strzałkowej i czołowej
4. płaszczyzna kombinowana - złożona - płaszczyzna powstała w połączeniu płaszczyzny strzałkowej, czołowej i poprzecznej.
Osie ruchu: odpowiada płaszczyzna czołowa - ruch w osi strzałkowej, płaszczyzna strzałkowa -ruch w osi czołowej, płaszczyzna poprzeczna-ruch w osi pionowej.
3- ćwiczenia ramion
A: wynos - ruch prostych ramion z położenia w dół do określonego położenia w kierunku w górę B: opust - podobny ruch ramienia z określonego położenia w kierunku w dół