CCF20110301005

3G Jolanta Nocoń

specjalizacji (przy tym oczywiście możliwe są różne modele integrowania i przynajmniej dwa kierunki poznawcze: od gramatyki do tekstu czytanego

-    słuchanego, mówionego - pisanego, literackiego - nieliterackiego lub od tekstu do gramatyki). Należałoby jeszcze wspomnieć, że 5) na to, co ma być w szkole uczone o języku (zagadnienia szczegółowe), nie można patrzeć wyłącznie z perspektywy specjalisty-językoznawcy, bo grozi to utratą dystansu; powinna obowiązywać zasada ograniczania wiedzy językoznawczej, dostosowania jej do potrzeb szkoły i ucznia, a nie nadmiernego rozbudowywania

-    z perspektywy naukowej „wszystko” z reguły wydaje się ważne.

Literatura

Bartmiński J., 2009, Nauka o języku w podstawie programowej, [w:] Podstawa programowa z komentarzami, t. 2, Język polski w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum, Warszawa.

Dyduchowa A., 1976, Rola ćwiczeń syntaktycznych w doskonaleniu sprawności językowej ucznia, [w:] Rozwijanie sprawności wypowiedzi uczniów w szkole podstawowej, red. S. Rzęsikowski, Z. Uryga, Kraków.

Grzegorczykowa R., 1996, Wykłady z polskiej składni, Warszawa.

Komorowska H., 1988, Ćwiczenia komunikacyjne w nauce języka obcego, Warszawa.

Kowalikowa J., 2004, Kształcenie językowe. Teoria dla praktyki, [w:] Polonista w szkole. Podstawy kształcenia nauczyciela polonisty, red. A. Janus-Sitarz, Kraków.

Kowalikowa J., Synowiec H., 2005, Miejsce nauki o języku w kształceniu językowym uczniów, [w:] Kształcenie sprawności językowej i komunikacyjnej. Obraz badań i działań dydaktycznych, red. Z. Uryga, M. Sieńko, Kraków.

Kudra B., 1996, Wybrane problemy z dydaktyki składni, [w:] Z dydaktyki języka ojczystego w szkole, red. S. Gala, Łódź.

Martyniuk W., 2002, Rozwijanie kompetencji językowej jako nadrzędny cel kształcenia, [w:] „To lubię!" Podręcznik do języka polskiego dla klasy I liceum. Książka nauczyciela, Kraków.

Mrazek H., 1999, Komunikacyjny model kształcenia językowego, [w:] „To lubię!" w klasie I gimnazjum. Książka nauczyciela, Kraków.

Nagajowa M., 1992, Nauka o języku dla nauki języka, „Polonistyka” nr 6.

Nagajowa M., 1994, Nauka o języku dla nauki języka, Kielce.

Nocoń J., 2003, Treści „mniej ważne"? Kształcenie językowe w wybranych podręcznikach do języka polskiego dla I klasy liceum, [w:] Polska Akademia Umiejętności. Prace Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych, t. 2, red. A. Staruszkiewicz, G. Chomicki, Kraków.

Pawłowska R., 1989, Znaczenie nauki o języku w szkole, „Polonistyka” nr 1.

Podracki J., 1987/88, Stylistyczne aspekty nauczania składni, „Język Polski w Szkole dla klas IV-VIII” z. IV.

Podstawa programowa z komentarzami, t. 2, Język polski w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum, 2009, Warszawa.

TEACH1NG ABOUT THE POLISH LANGUAGE AFTER 1998.

PROGRAMS AND DIDACTIC CONCEPTS

S u m m a r y

After the reform of 1998, Polish language education was set in an unclear position. This type of knowledge is only sporadically checked on the exam It is present in the programs, and

especially course books, in different ways and to different degrees, and teachers attach various levels of attention to linguistic aspects of the program or they omit them altogether, in spite of the stipulations of the official curricula of 1998 and 2008. In the didactics of the subject, three paradigms organizing the teaching of the mother tongue grammar at school have been worked out: grammatical-systemic, communicational-cultural and functional-systemic. Parallel function-ing of such different models of teaching about the language is a result of the lacie of a elear and distinct vision of the Polish language education as a whole. The only way to solve this problem is to renew the discussion among all those interested in the teaching of the language. It has to be assumed that language education should be present at school. The ąuestions are why it should be present, what should be taught and how to teach it. It is also important to define the relationship between linguistic knowledge and other components of the curriculum.