Rys. 8-12
a)
b)
i
-X-
Rys. 8-13
belek jednoprzęsłowych o stałej sztywności El, przy czym uwzględnia się niżej podane warunki.
1. Początek układu współrzędnych przyjmuje się na jednym z końców belki (rysunek 8-13a).
2. Równanie momentu zginającego Ma na wszystkich odcinkach belki zapisuje się uwzględniając siły działające po jednej stronie przekroju, przy czym wszystkie wyrazy w równaniu Ma dotyczącym odcinka poprzedniego muszą być uwzględnione bez zmian w równaniu Mx odcinka następnego. W wypadku obciążenia ciągłego, kończącego się w określonym punkcie belki (np. punkt C na rys. 8-13b), niezbędne jest więc „przedłużenie” tego obciążenia do końca belki (na odcinku CB) i jednoczesne dodanie na tym odcinku obciążenia równoważącego (o zwrocie przeciwnym).
3. Wszystkie nowe wyrażenia wchodzące do równania Mx rozpatrywanego odcinka muszą zawierać mnożnik (x — ai), gdzie x — odcięta danego przekroju, at — odcięta punktu początkowego danego odcinka.
4. Całkowanie wyrażeń zawierających dwumiany (x — a{) należy wykonać względem nowej zmiennej (jc — at), czyli bez otwierania nawiasów, zgodnie z regułą
(8-24)
( v- /i t 1
J (x-ai)mdx = J (x-ai)d(x-ai)m = —— + C.
5. Stałe całkowania, jako wspólne dla wszystkich odcinków, pisze się na początku prawej strony równań.
6. Równanie Ma zapisuje się od razu w odniesieniu do całej belki w takiej postaci, aby pionowymi kreskami z odpowiednimi indeksami były zaznaczone granice odcinków zmienności Mx.
7. Jeżeli w równaniu Ma występuje moment skupiony M, to przy tym momencie zapisuje się mnożnik (x — a,)0, gdzie at — odcięta punktu przyłożenia momentu skupionego M.