386 (12)

386 10. Obliczania parametrów obwodów elektrycznych maszyn.

przy czym: t, — podziałka żłobkowa stojana; z, — podziałka biegunowa maszyny; Q, — liczba żłobków stojana.

Jeżeli ograniczyć się do dwóch członów rozwinięcia w szereg potęgowy, to współczynnik

• ^b"> ^KP

(10.85)

u tą    » (K*pY

^    b^KP    6\ QJ

t. I

Po podstawieniu do (10.83b) otrzymuje się

H| MK gg

W szczególności jeżeli b^/t, = 1, to

BI 0,823    (10.86b)

W obliczeniach silnika indukcyjnego reaktancję wg zależności (10.83) dodaje się zarówno do reaktancji rozproszeniowej uzwojenia stojana, jak i do reaktancji rozproszeniowej uzwojenia wirnika.

10.3.3. Obliczanie reaktancji rozproszeniowej uzwojenia wirnika maszyny indukcyjnej

Reaktancję uzwojenia wirnika pierścieniowego oblicza się tak, jak reaktancję uzwojenia stojana (p. 10.3.2), wstawiając do zależności (10.52) liczbę zwojów N_r oraz jednostkowe przewodności magnetyczne X_Qr, X_br i V Przewodności oblicza się odpowiednio do kształtu żłobka wirnika i pozostałych wymiarów rdzenia wg zależności podanych w punktach 10.3.2 I.h- 10.3.2.3.

W wirniku stosuje się najczęściej uzwojenie dwuwarstwowe łączone z prętów o stosunkowo dużej wysokości, dlatego przy obliczaniu jego parametrów — zwłaszcza dla warunków rozruchowych — należy uwzględnić zjawisko wypierania prądu, p. 10.3.4.

W celu obliczenia reaktancji rozproszeniowej uzwojenia klatkowego należy uwzględnić różnice prądów w pręcie oraz w odcinkach pierścieni. Podobnie jak w obliczeniach rezystancji przyjęto, że liczba faz m_r = Q , a zatem reaktancja rozproszeniowa fazowa uzwojenia klatkowego — analogicznie do wzoru (10.4a) — wyraża się zależnością

X„ = X„_P,+

(10.87)

jod Obliczanie reaktancji uzwojeń dla stanów ustalonych

387

w której: X_apr — reaktancja rozproszeniowa pręta; X_av — reaktancja rozproszeniowa odcinka pierścienia zawartego między dwoma prętami.

Jeżeli ponadto uwzględni się wpływ zjawiska wypierania prądu, to — analogicznie do zależności (10.6) — reaktancję rozproszeniową X„ należy podzielić na składniki wg zależności

(10.88a)

w której: X_arw — reaktancja części uzwojenia fazowego z wypieraniem prądu; X_m — reaktancja części uzwojenia fazowego z prądem rozłożonym równomiernie.

Jeżeli przy tym przyjmie się liczbę faz wirnika m, = Q„ to

(10.88b)

(10.88c) gdzie: k_L — współczynnik zmniejszenia indukcyjności — wg punktu 10.3.4; p — liczba par biegunów; Q, — liczba żłobków wirnika; pozostałe oznaczenia — jak na rys. 10.1. oraz w zależności (10.87).

Uwzględniając, że w uzwojeniu fazowym klatkowym liczba zwojów

biegun i fazę q_r = — oraz biorąc pod uwagę, że część pręta umieszczona 2P

w żłobku jest skojarzona ze strumieniem rozproszonym żłobkowym i szczelinowym, a pozostałe części klatki — tylko ze strumieniem rozproszenia wokół połączeń czołowych, można wzór.(10.52) przekształcić do postaci

w której: ^ — jednostkowa przewodność magnetyczna wokół czołowego odcinka pręta o długości /_pfł — rys. 10.1; <1,, — jednostkowa przewodność magnetyczna wokół pierścienia zwierającego; pozostałe oznaczenia — jak w zależności (10.52).

Zwykle dwa ostatnie składniki rozpatruje się łącznie oraz przyjmuje, że _• ______.____. ._______... . . .

sin— « 0/ ^{WÓWCZas rcaktanc}-i^a bez uwzględnienia wypierania prądu

(!0.89b)