cwiczenie0007

4 PN-ISO 1026:2000

4 PN-ISO 1026:2000

ISO 1026-1982 (E)

NORMA MIĘDZYNARODOWA

Produkty owocowe i warzywne - Oznaczanie zawartości suchej substancji w wyniku suszenia przy obniżonym ciśnieniu i zawartości wody w wyniku destylacji azeotropowej

1    Zakres normy

W niniejszej normie międzynarodowej określono metodę oznaczania zawartości suchej substancji w produktach owocowych i warzywnych w wyniku suszenia przy obniżonym ciśnieniu i metodę oznaczania zawartości wody w wyniku destylacji azeotropowej.

Metodę suszenia przy obniżonym ciśnieniu stosuje się do wszystkich produktów owocowych i warzywnych, z wyjątkiem produktów, których suszenie mogłoby zmienić ich skład oraz pewnych produktów, w których zawartość wody jest mniejsza niż 10 %.

W tych ostatnich przypadkach zawartość suchej substancji można oznaczyć na podstawie różnicy po oznaczeniu zawartości wody metodą destylacji azeotropowej. Jednak stosowanie drugiej z wymienionych metod jest ograniczone, na przykład w przypadku produktów rozpuszczalnych w wodzie lub benzenie, produktów bogatych w niektóre substancje lotne albo produktów fermentacji.

2    Oznaczanie zawartości suchej substancji

2.1    Definicja

sucha substancja: Wszystkie substancje, które nie przechodzą w stan lotny w warunkach określonych w niniejszej normie międzynarodowej.

2.2    Zasada metody

Po wymieszaniu produktów płynnych i półpłynnych rozprowadza się je na powierzchni absorbenta, produkty o konsystencji pasty miesza się z obojętnym proszkiem^N3), a następnie ogrzewa do stałej masy w temperaturze 70 °C, przy obniżonym ciśnieniu.

2.3    Aparatura

Typowe wyposażenie laboratoryjne, a w szczególności

2.3.1 Suszarka, umożliwiająca suszenie w temperaturze 70 °C przy ciśnieniu wynoszącym około 3 kPa ^{1 2}, w wyniku powolnego przepływu suchego powietrza (patrz 2.7.3) w ilości od 10 do 40 l/h, mierzonego we właściwy sposób przy ciśnieniu atmosferycznym przed wprowadzeniem do suszarki; powietrze wprowadzane z użyciem zaworu, powinno być osuszone, na przykład w wyniku przepuszczania go pojedynczymi pęcherzykami, przez płuczkę z kwasem siarkowym(VI), którą umieszczono przed zaworem doprowadzającym powietrze do suszarki; temperatura we wszystkich punktach suszarki powinna być wyrównana.

2.3.2    Eksykator zawierający skuteczną substancję suszącą.

2.3.3    Naczynka wykonane z metalu odpornego na korozję (aluminium, nikiel lub lepiej cienka stal nierdzewna), cylindryczne z płaskim dnem (na przykład o średnicy około 60 mm i wysokości 25 mm), z dobrze dopasowaną przykrywką (patrz 2.7.1).

2.3.4    Bagietki szklane o długości dostosowanej do

rozmiarów naczynek (2.3.3).

2.3.5    Waga analityczna.

2.4    Materiały

2.4.1    Paski bibuły, do płynnych produktów.

Stosować tylko bibułę filtracyjną bezpopiołową. Alternatywnie można stosować bibułę filtracyjną uprzednio zanurzoną na 8 godzin w roztworze kwasu chlorowodorowego o stężeniu 2 g/l, pięciokrotnie przemytą wodą destylowaną i wysuszoną w powietrzu. Bibułę pociąć na paski o szerokości 20 mm. Paski pofałdować lub złożyć w harmonijkę o drobnych fałdkach, lub prościej owinąć wokół trójkątnego trzpienia o boku 1 cm. Pasek częściowo rozwija się samoczynnie, tworząc wieloboczną spiralę. Umieścić od 4 do

4.5    g bibuły w każdym naczynku, to jest około 3 m paska bibuły, jeżeli jej gramatura zawiera się pomiędzy 60 i 70 g/m², lub 1 m, jeżeli stosuje się grubszą bibułę o gramaturze od 180 do 200 g/m².

2.4.2    Krążki z bibuły do półpłynnych produktów.

Stosować krążki twardej bezpopiołowej pofałdowanej bibuły filtracyjnej o średnicy nieco mniejszej niż średnica naczynek. Jeżeli bibuła filtracyjna bezpo-piołowa nie jest dostępna, przygotować bibułę jak opisano w punkcie 2.4.1.

użytkownik: Biblioteka Główna

1

^N3) Odsyłacz krajowy: może to być np. piasek

2

3 kPa = 30 mbr

Wydrukowano z programu Integram 2.0