DCP
22

f ^amPlitu.

uzwojenia 3 daje dalszy obrót o kąt łt/3, Przy zmianie kolejności komutacji prądów wirnik obraca się skokami w przeciwną stronę.

- pulsują.

Rys. 3.7 Układ silnika skokowego o wirniku biernym

u,to żeby dowolnej żenią, ale Kującego.

cja wimi-liu jedno-uszczalny ^tycznego

Silniki skokowe o wirniku czynnym odznaczają się tym, że wirnik ma własne pole magnetyczne, wytworzone przez magnezy trwałe lub przez obce wzbudzenie. W tym przypadku moment i skok wirnika powstaje wskutek wzajemnego oddziaływania dwóch pól magnetycznych: stojana i wirnika.

Zasadę działania typowego jawnobiegunowego silnika skokowego z magnesem trwałym ilustruje rys. 3.8.

o)

1

iekąto-na napię-erujących, ślony kąt, silnika, nie Większe obrotu

Tm    m ^a

m nm'

i,

Rys. 3.$. Silnik skokowy z magnesem trwałym i komutatorem mechanicznym: a) układ; b) komutacja prądów przy jednokierunkowym obracaniu komutatora

reślonej t zależy w

ve grupy:

iy zasilaniu est uzwoję-no zasilanie

Na stojanie znajdują się trzy uzwojenia połączone w gwiazdę. Wirnik, wykonany z magnesu trwałego, zajmuje każdorazowo położenie określone przepływami uzwojeń stojana. Komutacja prądów może być elektroniczna albo mechaniczna. Komutator mechaniczny (rys. 3.8b) składa się z dwóch działek oddzielonych izolacją, zasilanych za pośrednictwem pierścieni ze źródła prądu stałego. Przekładniki izolacyjne mają szerokość n/6. W zakresie 5n/6 obrotu komutatora każda faza silnika jest zasilana napięciem dodatnim, przez następne n/6 obrotu nie jest zasilana, a przez kolejny kąt obrotu Stc/6 jest przyłączona do ujemnego bieguna źródła wzbudzenia. W ten sposób przy obrocie komutatora dokonuje się komutacja prądów

29

30